YAĞMUR

• 17 Nisan 2008 Perşembe 02:08:06

Yağmurları topladım bu gün gökyüzünden. Çok cömert davrandılar bana..istediğimden fazlasını verdiler..Oysa benim beklentim, bir kaç damla idi ;yere düşen her damla ile sırılsıklam oluverdi yüreğim. Tüm sıkıntılardan, gamdan, kederden düşüncelerden ve gereksiz bekleyişlerden. İçime sığmayan dolup da taşan bir huzur var şimdi yüreğimde.

Gökyüzünden avuçlarıma düşen bir damladır, yağmurun bana olan sevgisi. Bu sevgiye karşı başımı kaldırırım gökyüzüne, yağmur damlaları ile yıkanır bütün bedenim. Her damla hayattır bana. Adımlarım yavaşlar , yavaşlar bu güzelliği doya doya yaşamak için, bitmesin isterim .Yağmur ve ben ıslanayım altında. Gökten yeryüzüne düşen her yağmur tanesini tutabilmeyi ve yere düşürmemeyi isterim. Mutlu olurum toprağın yağmura karşı gösterdiği cömertlik karşısında .

Yeryüzüne düşen her yağmur damlası, saçlarımı okşar gibi , anne,aşk dokunuşuyla yüzümdedir. Aşkımın dokunuşuyla en derinlere iner, en derinde yüreğime yağmursu elleriyle sever beni. Bana getirdiği aşktır ,sevgidir ve huzurdur, bir rahmettir yağmur sonsuz bir rahmet. Hayat bulur ye yüzü yere düşen her yeğmur damlası ile.

Yağmur canverir toprağa, toprak yeni filizlere gebedir. Yağmur damlaları düşer toprağın bağrına, yeni filizlenecek tohumlara cansuyu olur. Hayat bulur yağmur ,filizlerde su vermiştir; filizlere can vermiştir, ince bir fidan, bir ağaç olduğunda da yağmuru çağıran o filizlerdir.

Yüreğime düşen yaşama sevincidir yağmur, duygularımın en yoğun olduğu zaman içimi, yağmurun bir damlasıyla bırakır yerini en güzel duygulara ve huzura. Dar gelir yüreğim sığmaz kafesine , yerinden çıkmak istercesine çırpınmaya başlar. O çırpınışların verdiği haz bile başkadır yağmurla.

Seslenir bana ,gök gürlemeleri ile yağmur , sesiyle kokusu ile gelir. Susarım sessizliğimi yaşarım. Dilim bile kulak kulak kesilir dinler yere düşen huzurun sesini. Yere her düştüğünde farklı bir sestir kulağımı çınlatan, en güzelidir melodilerin içinde..içimi kaplar kokusu ciğerlerim bayram eder. Evlerinde camlarının ardına gizlenmiş insanlara seslenir yağmur: açın perdeleri ben geldim, size mutluluk vermek için sadece, sevda yükü var omuzlarımda sizler için taşıdığım. Bu sevdanın sahipleri sizlersiniz, sevgi ve aşk dolsun yürekleriniz.

Yağmuru bekleyen bir aşık görünür; öylece durmuş yolun ortasına, açmış ellerini ve kaldırmış başını gökyüzüne, yüzünde tebessüm. Ayakları bile yerde değildir bu heyecanla. Bir çift sahilde yürürken ,yağmura yakalanmıştır.Ama kaçmıyorlar da , bilerek, isteyerek yakalanmıştırlar yağmura. Sonra el ele çılgınca koşmaya başlarlar. Yanyanayken , içleri içlerine sığmaz, yollara atarlar kendilerini . Aşığın tek derdi, aşkını görmesi ve yanına çağırmasıdır.. Sonra bir yağmur damlası dokunur saçlarına,saçlarına dokunan ve yüzünü okşayan yağmurla hisseder aşkının sıcak ellerini, yerinden kıpırdayamaz, sıkıca sarılmak ister ya, yağmura nasıl sarılacaktır. Bu yokluğu gideren yine yağmurudur...

Yağmurdur, yalnızlık çektiğinizde dahi en güzel dostunuz. Şefkatli bir eldir bazen , bazen de gelmesi beklenen aşkınız . ..

Yağmur ıslat yine beni, önce kalbime dokun sonra ellerime ve sonra gözlerime, yine ıslat yüreğimi.. Taşırdığın sevdayıda bırak ,yüreğimin en derinlerine. Aşkı bilirim. İnandığım ve yaşadığım için bilirim; yağmurla yine okşayacaksın aşkım saçlarımı , bir aşkın başlangıcı olacaksın, yalnızlık çekenin dostu,..Bekleyenin ,bekleneni olacaksın .Sevdalının sevdası,annenin kucağındaki bebeği olacaksın. Islatacaksın yine beni, yüreğimi ve yüreklerimizi hayat vereceksin bizlere...

HAZAN YAPRAĞI