Rene Clair, Fransız film yönetmeni , gazeteci ve edebiyatçısıdır. Sanatçı 1923 yılında Uyuyan Paris filmi ile filmi ile yönetmenliğe başladı . Sesli film çağına kadar ikisi kısa metrajlı film yaptı. 1924 yılında yaptığı Perde Arkası, adlı film sürrealizmden faydalanan saf sinemacının sınırları içinde kalan bir denemedir. İkinci film ise 1928 yılında yaptığı Kule adlı filmdir. Eifel kulesiyle ilgili şiirli görüntülerden oluşur. Uzun metrajlı filmlerinin en önemli olanları şunlardır:Düşsel Seyahat, İki Sıkılgan, Yaşasın Hürriyet, Son Milyarder, Yanlış Haberler. Yaşasın Hürriyet filmi Clair’in baş yapıtıdır bence. Tam bir sinemacı olan Rene Clair’in yapıtlarında şiir, hafif bir alay ve bazen gerçekleri bozmadan dile getiren bir güzellik vardır. Kitapları Adams ve Çinli Prens’tir. Bu iki kitap iki düşsel öyküdür aynı zamanda. Benim doğduğum yıl olan 1951’de yayımlanan Komediler ve Açıklamalar, 1947-1957 yılları arasında yaptığı filmlerin senaryosunu kaplar. İkinci Dünya Harbi’nde Nazi orduları Fransa’ya girdiğinde faşist istilacılara karşı Fransız direnişçilerini anlatırken, en güzel, en şiirsel sahnelere silahlı ayaklanma bölümlerinde ulaşır Rene Clair. İşte büyük ustanın o unutulmaz sözleri:

’ Beklenen an gelmiştir. Artık çatışma başlayacaktır. Direnişçiler, öbek öbek, silahlanacakları noktalarda toplanmaktadır. Silah sandıkları mahzenden çıkarılırken , direnişçilerin gözlerindeki ışıltı, kavgaya bağlı umudun coşkusunu kentin sokaklarına dağıtır. Biraz sonra, silah seslerinin bozacağı büyülü sessizlik , ateşlenmiş fitil gibidir. Sokakların patlamaya hazır havasını sezinleyen bir ana, oğlunu uyandırıp, kavgaya uğurlamanın duygusuyla kucaklar. Aynı duygu, yaşlıların ve sakatların yüreklerinde de harmanlanmaktadır. Faşist devriyeye sıkılacak ilk kurşun, kentte toplu ayaklanmayı başlatacaktır. Ellerin yalnızlık ve imkansızlık kabuğunu soyan silah , özgürlük özleminin kaçınılmaz simgesi olmuştur.’