Bir tek sende, gözlerinde şiir kaldım.

Bir sana bakınca heyecanlandım.
Sana yaslanınca kendimi güvende hissettim.
Sana kanınca, doğrularım arttı.
Sana yanınca, güneş kıskandı ellerimi…


Bir tek sende, tadında şiir düştüm yollara.

Bir sana bakınca, dört mevsimi aynı zaman diliminde yaşadım.
Sana gülümseyince, yanaklarımda güller açtı.
Sana kendimi koşulsuz teslim edince MUTLU OLDUM.
Sana kelime kelime merhaba deyince BAHTİYAR KALDIM.
Sana edebi seslenince, her yarına farklı bir edebiyat gibi vardım…


Bir tek sende, yanında mutlu oldum.

Sen benimle her yere gelince, dünyanın çok küçük olduğunu anladım.
Sen gecelerime eşlik edince, daim yıldızlarla dopdolu geçti bakışlarım.
Sen sabahlarımı öpünce mısralarımı, ilhamlarım hiç kesilmedi.
Sen bir peri gibi karşımda durunca, konuşkan imge oldum.
Sen gülümseyince, meleklerin meleğinin sen olduğunu hemen fark ettim…


Evet bir tek sende, yakınlığında hakiki karargâhlar kurdum.

Etrafında fır döndüm. Çevrende dolaştım hep.
Her vakit, üzerine sağanak yağışlarla yağmur düştüm.
Yurduna sevda diye isim saldım.
Coğrafyana ılıman iklim diye akşam bültenlerine kendimi her akşam ihbar ettim.

Yani sen oldum. Seninle renkler kazandım.
Seninle anlamlara boyandım. Seni sevdim yürek yürek.
Seni bildim, en can yanım.
Seni kabul ettim dünyama, en şen duygularımla…



Mehmet Selim ÇİÇEK
200920130156, Qoser