Zamana Dar Düştüğüm Anlar
Zamana Dar Düştüğüm Anlar
Hani, kimi insanlar gün boyu, zamalarını bozuk para gibi harcarlar ya... Yaptıkları hiçbir şey yoktur ve akşamda yorgun düşerler nedense? Böylesi duyarsızlığı, tembelliği aklım almaz bir türlü...
Geçen her anın ayarı, paha biçilemez değerdedir oysa. Ne para, ne servet yeterlidir o akıp giden zamana...Mümkün müdür parayla geçip giden zamanı geri getirmek, satın almak?
Demem o ki, saygın arkadaşlarım; bana, zaman yetmiyor...Acaba birilerinden ödünç mü alsam hım?
Var mı fazla zamanı olan?
Efendim, uzun solukla yazmak isterdim aslında, ama inanınız hiç boş zamanım yok ve zamanınızı da çalmak istemiyorum....
Kısacası, fakirim bu bağlamda biliyorsunuz artık. Ancak; asla, zaman hırsızı olamam...
Sevgi ve saygılarımla can dostlarım, saygın arkadaşlarım benim...
Esen kalınız!
Güler TURAN
YORUMLAR
Vakit, kendi içinden büyütülebilir...
isteyen ay-ay, isteyen salise- salise...
belki daha da mikron vakit;
Keman yayındaki ses vakti aralığı kadar...
Ya da fiber kablo hızında.
Saygınlığı hak ettim mi, bilmiyorum...
iki kelâm- güzel kelâm...
kendi turşusunu kurmayanların cümlesine sağlık dilerim bir de Selâm.
kadiryeter
w.edebiyatdefteri.com/yazioku.asp?id=120869
babidim Güler TURAN
babidim
Resimdeki adam ne kadar da rahat uyuyor o rahatsız yerde.Bakış açısı,yaşamdan beklentiler zamanımızın az veya çokluğunu belirliyor.Ne yazık ki zamanı yetiremeyenlerdenim ya da iyiki zamanı doldurmaya çalışanlardanım mı demeliyim.Zamanla kavga etmeyi bırakıp yettiği kadarıyla yetiniyoruz yapacak bir şey yok...