- 1956 Okunma
- 4 Yorum
- 0 Beğeni
YASAKSIN....
(1.14.12) Seni çok seviyorum.Ama hayır senden nefret ediyorum.Yada her ikiside bilmiyorum.Bazen kalkıp gitmek geliyor içimden,bazende boynuna sarılmak.Ama tutuyorum kendimi.Çünkü buna mecburum.Anladım sonunda,sen bana yasaksın,ben sana günah.Ellerin ellerime,dudakların dudaklarıma her zaman yabancı kalacak.Ve ömrümüzün sonuna kadar sadece gözlerimiz tanışacak.Dudaklarınla dudaklarım arasında ne zaman bir nefeslik yer kalsa,dudaklarımı ellerimle kapatacağım.Ve aşkım,biliyor musun ? Biz o dünya evi dedikleri cennetin kapısından hiç giremeyeceğiz.Hep kapısında,içerdekilerin çıkmasını,sıramızın gelmesini bekleyeceğiz.Ve ne zaman sıra bize gelse,ömrü boyunca aşkı hiç tatmamış,vefasız bir çalar saatin sesiyle uyanacağız.......
YORUMLAR
şiirini okudum ve kımsenın yorumunu gormedım kendıler ıcın yazılmamıs bır siire nasıl yorum yapabılırler kı anladım kı bu sıır tam benım ıcın yazılmıs bu siir burdan calıyorve her zaman bu siiri okuyup her zaman senı hatırlayacam damla taskınnn gunsonu oldum artık gozlerımı astıgım dakıka gunun bıttıgını goruyorum damla gor bak bende artık burada siirler yazacam sana basarılar