Adaletin bu mu dünya, serseri mayın gibi, kimi gümleteceğin belli olmayan bir yanardağ misali her yandan patlamadasın, nedir bu hailin ey yalan dünya…

Yollara saçıldı acılar, evlere kondu baykuşlar, yaslara boğuldu viraneler, nedir bu yazılan bahtımıza, senin adaletten anladığın sadece bu mu yoksa?

Duvarlar örüldü aramıza, adalet uğramaz oldu bizim mahalleye, merhametin tüm tohumları çalındı, ey kahpe dünya! Bu zindanda adalet ne arar…

Salıncakta çocuklar arar oldu gözlerim, analar hasretten yanmasın istedim, kızlar sevdiğine bir mendil işlerken görmeliydim, ancak tüm bunları bana haram ettin kendimi düşünmekten bunları anlayacak kafa bende bırakmadın, bu mu senin adaletin, al hepsi senin olsun, üstünü yalakalarına bahşiş olarak verirsin…

Bir yola çıktım, yollar bana aşina ben yollara yabancı, nedir bu yazılan yazı, ayaklarım parçalandı, hala yolların karayazısı boynuma dolanmaktan uzaklaşmadı…
Be hey dünya, Adalet senin hangi kanadında, yoksa adaletsizlik mi tünedi, ben senin sokaklarında adalet marşları söyleyerek gezip dolaştığım günlerde…

Bir dünya ki, sormayın gitsin her yandan fışkıran bir lağım, lağımlardan akan zulüm, nedir Allah’ım bu benim çektiğim, bu zulme dayanamaz oldu yüreğim…
Yollar arşınladım, hepsine boyun büküp kaderim dedim,”Allah kuluna zulmetmez” buyruğunu hatırlayınca o zaman bu zalimleri teker teker telin edeyim diye hep kendimi yedim. Bir yanda Hak bir yanda Batıl nasıl ayırt edilecek bu yol, kimleri yoldaş edineyim söyle bana ey rabbim… Hendekler karışmış, kazmaya yanaşmak istemeyenler, hendekleri düzleyerek adaleti yok edip rahat etme peşindeler… Ey Allah’ım domuzu tümüyle götürüp, millete de deve kurban ettiğini söyleyenler, öyle sanıyorum ki, seni hiç hesap etmiyorlar. Peki, seni hesaba katmayanları ben hesaba katarsam, senin huzuruna bu ayıpla nasıl gelirim…
Yamyamlar kuşattı dünyayı Rabbim, yamyamların yaşadığı yerde, adaleti kimden sual edelim. Adaletsiz bir yaşam gelenekse, adaleti kim ister, bize bir uyarıcı gönder Allah’ım, Şuayb(a.s)kulunun durumuna düşeceğimiz günler sanırım çok yakın…

Ey dünya sendeki adalet buysa al hepsi senin olsun kullarınla tepe tepe kullan… Bize bu adaletin hiçbir zerresi gerekli değil, onurluca yaşamayı senin adaletine tercih ederiz… Biz Adil olan Ve adil olanları seven Rahmeti bol Rahman’ın kullarıyız, bir yerde bir acı varsa onu dindirmeden uyumayı insan olmamaya denk biliriz. Rabbimizin hoşnutluğunu kazanmak için ondan gelen her şeye katlanmayı rabbimize yaklaşmanın bir işareti kabul ederiz… Bolluk içinde imtihan olup, hem zalim hem gaddar olmaktansa Gelen sıkıntılara katlanmayı daha şerefli kabul ederiz. Dayanamayacağımız ve kaldıramayacağımız musibetlerle bizi imtihan etmemesi için ona gönülden yalvarıp gözyaşı dökeriz.

Yeryüzünde halife olduğumuzu idrak eder, halifenin sırtındaki yükü taşıyabilecek kuvveti bize vermesini canı gönülden arzu ederiz ama asla dünyanın adaletinin gölgesinde dinlenmeyi tercih etmeyiz…

Ey bizim yüce rabbimiz! Bizi dünyanın adaletiyle sınama ve onların adaletinin merhametine bırakma, yoksa kökten kaybeder, senin rahmetine hasret gideriz…
SOYOLOG-EROL KEKEÇ
10.09.2013 (20.30-21.05)
ÇENGELKÖY/İST