KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 516 Okunma
- 1 Yorum
- 1 Beğeni
Anlamsızlaşmak
Anlamsızlaşmak
İçimde ne fırtınalar kopuyor ah bir görseniz. Her gece ağlıyorum ama uyumuyorum biliyorum ki gözyaşlarım da boğulurum. Çok zor günler geçirdim ilginç olan tarafı da hepsinde gülüyordu yüzüm. Kim isterdi ki seni sevmeyenlerin arasında yaşamak. Masumken üstelik. Küçüklüğüm de deliydim düşüncelerimden dolayı, çok kurnazdım fikirlerim yüzünden ama ben küçüklüğümde sadece çocuktum ki. Tek istediğim mutluluk ve oyuncak bebekti. Oda olmadı üzüldüm ama yüzüm yine gülüyordu. Gülmek zorundaydım çünkü. Arkadaşım oldu sonrasın da daha dokuz yaşındayım gökyüzünde yaşamak üzere gitti bir daha geri dönmemek üzere. Ağlamadım. Kaybetmek nedir o zaman öğrendim. Hayat devam ediyordu sen yaşamalıydın. Bende öyle yaptım yaşadım ve yaşıyorum da ama eksikliklerle. Tamamlayamadığım bir sürü eksiklikle. Yazmaya başladım yalancı oldum. Benim yazmadığım onları başkasından aldığım söylenildi. İşte o zaman isyan ettim yazmayı bıraktım. Hayatımın daha başındayken birçok sorunlarla uğraşmaya başladım ne annem olsun ne de babam olsun kimse elimden tutmadı. Seni seviyorum lafını bir kez olsun ağızlarından duymadım. Ne farkım vardı benim sokakta ki kardeşlerimden. Her şeyi sorgulamaya başladım. Âşık oldum, okudum, çalıştım, dans edip şarkı söyledim, sarhoş oldum ama hiçbir zaman pes etmedim. Gerektiği zaman geçtiğim yolları tekrar tekrar yürüdüm. Yalan konuşmadım. Doğru neredeyse ben ordaydım yalan kişiliklerin arasında kaybolma vakti geldiğinde de uyudum. Kalktım hiçbir şey olmamış gibi. Hepsini tek başıma yaptım ve her zaman da yüzüm gülüyordu. Şimdi iyi veya kötü bu hayatta kimse var olduğunu savunmasın. Ben yaşamıyorum ki. Yaşamak buna mı denir siz yaşadığınızı mı sanıyorsunuz. Yemek yediğimde ben doymuyorum yarı aç kalkıyorum çünkü çok aç olan insan var. Aç olduğu için ölen. Kendi kazandığım paradan alkol alıyorum babam bunun için yaşamıyor çünkü. Zaman geçiyor aynı ışık hızıyla. Kaçınız sahip olduğunuz tek hayatınızı istediğiniz gibi yaşıyorsunuz. Yaşadınız. Siz yapmadınız niye yeni hayata atılan çocuklara tuzak kuruyorsunuz o zaman. Zorundalıkları atıyorsunuz önlerine. Niye özgürlükleri kısıtlıyorsunuz. Nefret etmek için mi yaratıldık biz. İsyan etmek için mi doğduk. Bu hayatta kimse yaşamıyor. Dünya boş. Satırlar anlamsız. İyilik yok olmakta kötülük ise gelişmekte. Biz büyük bir oyunun içindeyiz sana verilen sadece akıl. Aklını iyi kullanırsan herkes yaşar. Mantıklı davranırsan oyunun birincisi sen olursun. Yarış çoktan başladı..
YORUMLAR
Hayatını yaşamaya değer kılacak değerlerin sevdiklerin olmalı.Hayatımızı değiştirecek o beklenen kişi hiç gelmez o beklenen iş fırsatı o da zor u şartlar altında ve hayallerimizde beklediğimiz her ne ise hiç bir zaman hayal ettiğimiz gibi olmuyor biraz pencerelerimizi aydınlığa açmamız gerek ne yazık ki yine bizde bitiyor baış açımızı değiştirmekte bitiyor bu iş.Anlamlı günlerinizin anlamsızlarınızı gölgede bırakması dileğimle.
