YAŞAMIN RENKLERİ SOLDU
Gün soldu, bu kentte yaşam bitti
Sevda yitik bir gömüdür şimdi
Seninle hayatıma renk gelmişti. Tek tek alıyorsun renklerini. Çekiyorsun iplerinin ucunu. Renklerin gidiyor benden. Alma diyemem sana çünkü renklerin sahibi sensin. Çektikçe ucunu benim canım yanıyor. Umursamazca hatta zevk alırcasına hoşuna giderek yapıyorsun bunu. Önce aşkın rengi olan kırmızı gitti. Mutluğun simgesi olan huzur rengi yeşilde az önce bıraktı sahilimi. Sıra gök mavisine geldi. Dedim ya bu renkler senle gelmişti hayatıma ve senle gidiyorlar… Bense boynu bükük ve gözü yaşlı sadece bakakalıyorum gidişlerine. Oysa sadece bir tatlı tebessüm almaya gelmiştim senden. Ilık ve kan yapıcı. Oysa şimdi kanım çekiliyor damarlarımdan. Aslında ölmüyorum, sadece renklerim gidiyor, dünyamdan.
Bahar geliyordu oysa kuzey yarım küresine. Bense kutup soğuklarını yaşıyordum, içimde bir Eskimo taşır gibi.
Şimdi bahar gelen kentimde, hüzünlere şiirler yazıyorum.
Yeşeren bahçelere, parlayan deniz ve göğe inat; siyah beyaz televizyonlar gibi, renk körü olmuş gibi renksiz yaşıyorum hayatı.
Ya sen bütün renklerini aldın gittin hayatımın ya da ben renk körü oldum.
M.Ö./2008
kahramanmaraş
YORUMLAR
Kır çiçeği, Hayat tüm umursamazlığı ile devam ediyor,Renklerin ahengimi bozuldu ne, beni de bir kasavet deryası sardı. Hep böyle mi olacak bu devran, Hiçmi tersine dönmeyecek,Bir gün gelecek biz de güleceğiz.Sen üzülme Sana gönül dostlarından GÖKKUŞAĞI gönderiyorum,Tüm benliğini kaplasın,Renkleriyle sarsın seni Gözlerindeki buğular bitsin artık.Gül artık gönül gözünle.Saygılar Kır çiçeği'ne
"Yeşeren bahçelere, parlayan deniz ve göğe inat; siyah beyaz televizyonlar gibi, renk körü olmuş gibi renksiz yaşıyorum hayatı. "
Baharda hüzün şiirleri yazmak. Hele bu günü de gördğkten sonra, böylesine hayat doolu bir günü, bana çok zor gelirdi.
Ama, sen çok güzel anlatmışsın Çiğdem, bu bahar havasında, pencereden şu serinletici rüzgar yüzümü okşuyorken, bana bu yazıyı okuttuğun için teşekkürler...