ÇOK KORKTUM GALİBA

• 8 Eylül 2013 Pazar 18:19:29

Şimdi bu yazdıklarım inanın ki gerçek .
yeni evliyim, köyümüzde bir şirkette güvenlik görevlisi olarak işe başladım.
Ama üç vardiyalı bir iş olduğu için,üçüncü vardiyaya gitmemi söylediler.
Şunu belirtmeyi unuttum size,çalışacağım iş yeri köyümüzün mezarlığının yakınında.
işe giderken,
mutlaka mezarlığın yanından geçeceksin.Benim ilk işgünüm ve üstelik gece 24 te işe,
mezarlığın yanından geçeceğim. size unuttuğum bir gerçek var. mevsim kış o günde
bir fırtına rügar ,bilen bilir bizim iskenderunun yarık kayası meşhur dur.ben evden çıktım
aldım yolu elime .tam mezarlığın yakınına varınca içime ufaktanda olsa bir korku girdi
ama.elektrik telleri rüzgardan inanınki resmen ıslık çalıyor.birde mezarlığın duvarının
kenarın da elektrik direğin de, sokak lambası var .ondan cesaret alacakken birde ne
göreyim.lambanın starteli patlamış eskiden sokak lambaları florasandı. düşünün gece
yarısı mezarlığın yanı. hal böyle iken, eskiden beri mezarlıktan biraz korkmuşum dur.

Ama, dedim halit el mecbur başka çare yok. birde şunu söylemeyi size unuttum.
bizim köyde bir hafifde olsa özürlü bir kadın vardı.şimdi rahmetli oldu yinede nur
içinde yatsın kimseye zararı yoktu beni korkutana kadar.adıda fikriye bacı derler
bu zaatı muhterem.gecenin 12 si mezarlığın etrafı da piriket duvarla çevrili.

sen mezarlığın iç tarafında duvarın dibindeki çeşmeye eğil. oradan su içmiş boyu poşuda
iri olan bu fikriye bacı, zaten bende bir korku var. lamba yanık yanık sönüyor elektrik
telleri ıslık çalarken,ben ise korka korka duvarın yanından geçerken,ben kendini görmezken .rahmetli iri yarı olduğu gibi,birde kış ya uzun pardüso giymiş beyaz.
benim korkmamam için bir sebep kalmamış.tabi benne fikriye bacıyı görüyorum nede
bunları yaşayacağımı.korkarak da olsa tam geçerken mezarlığın iç yüzünden beyaz
giyili biri doğrulunca ve bana nereye gidiyorsun emmoğlu deyince inanın dizlerimin
bağı çözüldü, kendine zaten bakamıyorum korkudan. emin olun elli metre ileride bir
köprü var oraya kadar yürümedim resmen havada uçtum galiba. o zaman daha bir
çocuğum vardı.ben bundan sonra çocuğum olmaz diyordum korkudan. ama allaha şükür
o olaydan sonra iki çocuğum daha oldu.şimdimi, motorsiklet aldım onunla işe gidiyorum
ve aynı şirkette emekli oldum ama hala o mezarlığın yakınındaki şirkette çalışmaktayım
ama şunu belirteyim,eski korkum kalmadı.allah kimseye böyle korku vermesin