Özür Diliyorum!..

Bizlere Türk dediler, bir Türk dünyaya bedel dediler, üç kıtaya, yedi düvele at sürdüler yurt edindiler, zalimleri yola getirdiler, dünyaya nizam verdiler.

Anadolu’ya vatan dediler. Bu vatana göz koyanların kanlarını döktüler.

Çanakkale geçilmez dediler, vatan bayrak namus dediler.. Türk deyince akan sular durur dediler..
Bizlere Atanı, ceddini bil dediler, Oğuz kağan, Mete han, Alparslan, Fatih, Kanuni, Yavuz’ların torunları dediler ve bildiler Türklere bulaşmayı tehlikeli gördüler.

Cumhuriyeti bize armağan eden Atatürk’ten bahsettiler, kahramanca övdüler, Atatürk’ün Askeri dediler..

Türk ölmez dediler, Türk’te Kahraman çok dediler… O kahramanlar; dor atlara, al atlara, yağız atlara binip binip tek tek gittiler..

Gidenlerin bize emanet ettikleri bu vatanı sevdik vatan için canını veren kahramanlarımızı sevdik.. Ahde vefa gösterdik, andık, yad ettik . isimleriyle gururlandık, yaptıklarıyla onurlandık,
Bıraktıkları değerlere sahip çıkamadık…
Ama demediler ki ; bir gün bu Bayrak altında kahramanlarımız sayesinde yaşam şansı bulan kahpelerin, döneklerin, şerefsizlerin, kanı bozukların, Türk’e yedi göbekten düşman olanların tüm bu değerleri yok etmek için çalışacağını söylemediler, bunlarla karşılaşırsanız yapacaklarınız, bunlara karşı ‘’şunlar’’ demediler , öğretmediler… Çünkü ihanet edenlerin sonu ölümdü bunu öğrettiler.. Demediler ki; ‘’insan hakları, demokrasi, özgürlük’’var..

Bu kahpelerin, şerefsizlerin başlarındakinin Türk yurduna ana vatanına hizmetinin Tarihe iz bırakmış Ecdadından fazla işler yaptığını kabul ettirdiler(!) Hainlere, kahpelere özgürlük tahin ettiler ‘’ insan hakları, demokrasi’’ var diyerek. Tarihimizi çöpe cevirdiler(!)

Biz ne yaptık, oturduk izledik, dur demedik diyemedik… Diyenlerle yola çıktık yarı yolda üç kuruşa satıldık.

Yeter artık böyle yaşamak bana zor geliyor bunlara tevazu gösteremiyorum..

Özür dilerim!...

Ben ; bu soyu, sopu bozuk insanların bu kutsal vatan üzerinde dolaşmalarına, nefes almalarına, at koşturmalarına, ahkâm kesmelerine, vatan yönetmelerine seyirci kalmaktan ve bunlarla aynı havayı, solumaktan, aynı caddede, aynı sokakta, yürümekten, aynı mahallede, aynı apartmanda oturmaktan komşu olmaktan, aynı takımı tutmaktan, bunlarla ticaret yapmaktan, selam verip almaktan kısaca bunlarla yaşadığım için ve bu ihanete seyirci kalıp hiç bir şey yapamamaktan dolayı; Türk’ün vatanı için mücadele etmiş ‘’BEN TÜRKÜM’’ demiş bütün Atalarımdan, bu vatana can vermiş, bayrağa kan vermiş, benim için, benden sonra gelecek neslim için vatanı emanet etmiş olan; Ata’mdan, özür dilerim!.. . Şehidimden özür dilerim!... Sizlerin kanlarıyla çizilen Al Bayrağım özür dileri!.. Sizlerin bedenlerinizi kutsal bir emanet gibi bağrında saklayan toprağım özür dilerim!.. Üç kıtaya hükmeden, yedi düvele nam salan, çağ açıp çağ kapatan ecdadımdan özür dilerim!... Mazluma Yunus, zalime Yavuz olan serdengeçtilerden özür dilerim!... ‘’Bu vatan Türk’tür Türk kalacak’’ diyen dediği içinde şehitlik şerbeti içen şehitlerimden de özür dilerim!..

İnşallah; Allah (cc) geçmişte nasip ettiği gibi, gelecekte de Türk Milletine kendi milleti için ve dünyaya nizam vermek için güç , kuvvet, birlik, dirilik tekrar verecektir diye ümit ediyor, dua ediyorum. Allah (cc) bütün geçmişlerimize rahmet eylesin.


Hepsinden özür diliyorum.

Osman Onuktav


Avar