bir fanatiğin aşkı...

• 14 Nisan 2008 Pazartesi 11:15:58

Soğuk olur. İnanın soğuk olur. Deplasman akşamları, çok soğuk olur.

Cebimde bir çakmak, biraz bozuk para ve ağır yaralı bir yürek buluyor, beni arayan polis. Şöyle bir bakıyor gözlerime ve alıyor; fırlatılma olasılığı olan, hayatımın en anlamsız yedek parçalarını. Kapıya doğru yavaşça yaklaştığımız sırada, koluma sarılan küçük bir elin farkındalığıyla kafamı çeviriyorum; biraz önce senden aldığım bir haberle kanamaya başlayan tarafıma; sol yanıma.
‘’ Abi beni de alsana yanına, kardeşim dersin ‘’ diyor; küçük suratına sevdiği takımın renklerini boyalamış olan.
Kendi küçük ama yüreği kocaman. Kapıdan beraber geçtiğimiz anda kayboluyor. Aslında o kapıdan geçen herkes, biraz kayboluyor.

İçimde peydahlayan hicran mıdır nedir bilinmez; acıyor işte. Herkesin suratında bütün bir desen.’’ Ben biraz suskun’’ sen, desem de inanma; içimde koca bir selen. Renklerin cümbüşlüğünden midir; gözlerimde cereyan eden bir şey var; kifayetsiz bir şölen?

Oturmak yasak bize; kös kös olmaz zaten öyle, burası naraların atıldığı yer; kösler elimizde. Bir mıskal sesidir yükselir, yankılanır ve başlar tüm endamıyla kocaman bir cidal. Kar yağıyor tepemize, ayaz da var. Eller birbirine sürtülüyor, sonra ağızda üfleniyor. Deplasman akşamları soğuk olur demiş miydim? İliklerimiz üşüyor. .

Sol kanadımız zayıf; hep oradan bastırıyorlar. Ne geldiyse başımıza bu tarafımızdan geldi zaten. Bütün kontra-aşkları sol yanımızdan yiyoruz. Hakemler suskun, hakemler pişman. Düşüyor elinde kartı; sarı-yeşil oluyor her an. İşte o an; aklımdan bir tek şey geçiyor; bakışlarım göğe kayıyor; bedirde senin gözlerin var, yıldızlar ağlıyor.

Sonra her şey yeniden başlıyor. Bir umuttur doldurduğum içime. Tam yerleşecekken yüzme ince bir tebessüm, cebimde faturalanmaktan kurtulmuş bir mesaj ‘’ unut beni ‘’. İşte o zaman kanımda bir deli, sağ elimde rakip takımın koltuğu, sol elimde güldüğünün resmi. Gözlerimden alev çıkıyor, yüreğimde bir serseri.

Soğuktandır herhalde; sen böle konuştuğuma bakma; ben aslında ömrümün en serkeş, ömrümün en acılı, ömrümün en kırmızı noktalı tezahüratını yapıyorum şimdi.

Bu alemde ‘herkese karşı ‘ dedikleri çarşı bile şaşırdı. Oysa ne kadar çok sevmiştim; seni ve Beşiktaş’ı.

Ayrılık: 2
Aşk : 0