Atsız Sesleniş

• 7 Eylül 2013 Cumartesi 15:49:48

Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.

Tüm mevsimler aynı.Biz seninle aynı mevsimi yaşamaya mecburuz sevgili.

Dağılan,dağıldığında acıyan hislerimi güneşe çıkardım,gün dönmüşken geceye.Toynakları kırık,içimdeki atsız seslenişin.Dolu dizgin koşmak için beklemek gerek.Kırık aynalardan bakıyorum,dışımdaki yüze.Ne kadar kalsam,kalmalarda gurbetleniyor gözlerim.Ve sözlerim harfleri teker teker vurulmuş anlam boşluğu.

Anlamazlar.

Acıyan,acıdığında dağılan düşlerimi kurutuyorum güneşte,rüzgar hal hazırda beklerken yamacımda.Neydik biz?Ruha bürünmüş et-kemik sevişmesi mi?Dokuz ayı beklemeden doğuyor uykularda kabuslar.İnsansak,demeye dil varmıyor.Neydik biz?

Susarlar.

Kuruyan düşlere OD düşmüş.Geceler de saklamaz artık,1500 yıldır saklamaya çalıştıkları o gerçeği.Dilimden çıkan bir hece,usulca fısıldar şafağa.TÜ hepinize;gerçeği yalanla örtmeye çalışıp örtünenlere,gerçeği gerçek bilip örtünenleri kullananlara.

Genişleyen,genişledikçe yoğunluğunu kaybeden fikirlerimi toprağa ekiyorum yaşadığım yüzyılda.Yaşamaya geldim,anamın rahminden çıkıp oksijeni ciğerime çektiğimde.Nasıl yaşamak bu?

Yaşatmazlar.

Büzülen,büzüldükçe ısınmaya çalışan bedenimi kendine çekiyor toprak.Yer çekimine inat,kaldırılmalı tüm başlar,baştan başlamalı yolculuklar.Tüm yollar Deniz’ e çıkar.Ve deniz haykırır bütün mayıslarda.

Görmezler.

Eli koynunda,koynu dizinde bedenler öylece kalmışken bir başına.Secdeye,secdesiz vardıklarını görmez misin?

Yersizliğimdendir ulu orta dil(l)enmem.Yağmur verin bana.Kopacak dalım,koptuğunda yürekte fırtına.Ve göksüzlüğümdendir ağlamayışım.Yeşili bahara verin.Çarpık ağızlarda dil(l)enmesin.

İbrahim’in sorularına cevap veren,İsa’yı doğduğunda konuşturan,Musa’nın dilini Harun’la pekiştiren;yakarmak için yakmalı mı benliği?Görmez misin kar sepeleyen başımızdan çıkan dumanı?

Ve tüm yangınlar aynı.Biz seninle aynı yangında yanmaya mecburuz sevgili.

Nigar Baran