kendimizi sonuçlandırmak(...)

• 6 Eylül 2013 Cuma 00:53:08

Bulunmaz’a...

Yukardan basamak birikiyordu üzerimize
kendimizi kazanmak istiyorduk bir bakıma
Bir mücadele tutturmuştu gövdemizi siper almayı unutmuş bir vaziyette baskası olmadan kendimiz olamayız diyordu içimizdeki ses,biz kendimizi sonuçlandırmamız gerektiğini bilmeden ilerliyorduk yolumuzda ağır taşların bizi kendi yükümlülüğüne almak İÇİN baska heybetlerle kendine cektiğini bilmezden gelemezdik,yükseklik korkusu bizim baska insanlarla olan tenasüp duygularımızı kırıp geciyordu ya da vicdan haketmeme cereyanıyla bizi ışığa götürür mü kaygısı,korkarken hayatın ilelebet ilerleyişinde gücümüzün yettiğince yetinebilme duygularımızı da sömüren yeni bir taktik idi.
kanaatkarlık insanın çile cekmeden elde ettiği haktır,halinden memnuniyet ile özdeş bir ağırlığa sahip olsa da birbirinden bağımsız değerden ele alınarak değerlendirilmesi gerekiyor,yoksa hayat çile cekmekten baska bir sunum sansı vermez ki bu da insanın kendisiyle celişmesine sebep olur
ortasındaydın ne miktarından fazla yasam istiyordun ne de miktarın çoğunluğunda gözün vardı; ama yaşam düzeninde yanılıyorduk
Hiçbiri alçak değildi hepsi birer dans rolünde damsızdı ,biz dans etmesini bilmiyorduk onlarla,

öldürücü beyin darbelerine maruz bir vaziyette
düşünemez fikirsel ayrılıkların bulunduğu bir yasam stilinde....

Yeni bir sürecin içinden girer girmez düşündürücü sözlerin üzerimizde yarattığı etki beraberinde yasamımızı sonuçlandırmamıza, teslimiyet bağını birleştirmemize önemli derecede yol almamızı sağlayan bir haritaydı,sadece döküntülerimizin hoşnutsuzluydu düşünce birikimlerin baska insanların da aynı durumda olduklarını düşünmeleri
düşünecek kafayı bulmalarıyla alakalıydı ana mesaj belki
içinde bulunduğu zihniyet yaşamında yer ettirdiği için biz sadece koca bir yanılsama yaşıyorduk,

yalanı öğretirken uçuşan akil derinlikle

ve ya kendimizle eğlenirken karanlığa küfreden seyirci kılığına bürünmüştük
soysuz aynanın dibinde bütün küflenmiş hayallerimizi alırken
kirlenmiş çoraplarımızın içinde bağlanmış bir vaziyette unutulan misketleri unutuyorduk
utanıyorduk halimizde ecirler yaratan Hipokrat’tan
SONUÇ :KENDİMİZİ SONLANDIRAMIYORDUK
evet ben de da’yı ayırmasını bilmeyen...