İşte geldik sonuna, gidiyorsun salına salına. Geriye dönüp bakmadan, açık kapı bırakmadan gidiyorsun... işte gidiyorsun geri dönmemek üzere!

Ağlayarak geçiyorsun sokaklardan.
Hıçkırıklara boğuluyorsun, sözcükler düğümleniyor boğazında sadece yutkunabiliyorsun... konuşamıyorsun, susuyorsun derin bir suskunluk var. Anılarımız geliyor belki aklına seni güldüren adamı terk edip gidiyorsun. Koşarak uzaklaşıyorsun mutluluktan nereye gideceğini bilemiyorsun sadece gidiyorsun işte karanlıklara... Zifiri karanlıklarda belki bir ışık arıyorsun. Gözlerinden sel olup akıyor yaşlar, sanki bir parça kopuyor içinden sevdiğin adamı terk edip gidiyorsun işte... Arada bir gülümsüyorsun anılarımız geliyor aklına seviyorum diye bağırıyorsun zifiri karanlıklara... Uzaklaşıyorsun artık iyice kalbin ağrıyor. Gökyüzüne bakıyorsun bizim yıldızımız artık kayıyor. Sende anlıyorsun bitiyoruz biz yok oluyoruz artık. sesimiz kesiliyor, gidişinle ölüyoruz biz yaşamak isterken delice!

Artık son anlarımızı yaşıyoruz, kalbimiz ağrıyor ve sadece birbirimizi düşünüyoruz... Seviyorum diyecek oluyoruz biran ama yapamıyoruz anlıyoruz ki artık biz ölüyoruz. nefesimiz kesilmeye başlıyor yavaş yavaş. Pişman oluyorsun anılarımız film şeridi gibi geçiyor gözlerinden ve işte soğumaya başlıyoruz.
İstediğin oluyor ayrılıyoruz hem birbirimizden hem de bu dünyadan!
bizim katilimiz sen oluyorsun...