Kaliteli dinleyici bulmakta kaliteli dinleyici olmakta zor,
Zamanla yarışıyoruz çoğu zaman,
O çoğunluktan kalan zamanlarıda öldürüyoruz kimi zaman,
Hem zamanımız yok hiç bir işi yetiştirmeye,
Hem fazlasıyla sonsuz bir zamanımız var hayallerimizi gerçekleştirememeye,

Hepimizin bir derdi var paylaşıp azaltmak hepimizin bir sevinci var yine paylaşıp çoğaltmak istediği ama gerçekten paylaşacak insan bulamadığı,

Arkadaşlar,dostlar var çok şükür,
Yeri geliyor dinliyorlar,teselli ediyorlar,yeri geliyor sevinçlerimizede ortak oluyorlar bu da doğru ama var bir yavanlık bir çabuk tüketme ve etkisinin balon etkisi ile kısa sürede sönme durumu.
Büyüdükçe yetmemeye başladı her ulaştığımız, kıymet bilmez olduk ulaşır ulaşmazda,
Hep daha fazlasını isterken unuttuk küçük şeylerin büyük mutluluklarını,

Çocukken imkansızlıklar içinde yediğimiz içtiğimiz ama tadı damağımızda kalan hiç bir yiyeceğin tadını alamaz olduk ulaşabildiğimiz en lüks restoranlarda,
ve alamaz olduk o zamanki oyunların,filmlerin,dizilerin tadını şimdi izlediğimiz en gelişmiş teknoloji ile bize sunulan filmler,diziler,tiyatrolardan...
Carpe diem ne demekse nasıl yaşanıyorsa çocukken yaşamışız vesselam,

Büyümüşüz! Ne gerçekten anlayarak,dinleyerek yapılan keyifli konuşmalar kalmış,ne bir dost muhabbetinin tadına varılan, ne de gerçekten keyif alınarak yaşanılan hayatın içinden seçme anlar,
İlerde bakıp öyküneceğimiz,yine yeniden dönmek isteyeceğimiz ama içinde yaşarken kıymetini bilemediğimiz ya da sanal alemde ispat etmeye çalışarak o anlardan çaldığımız güzel anlarımızda oluyor ama o an hissedemediğimiz,
Hep sonradan bakıp, hatırlayıp hep sonradan mutlu olmak içinmi yaşıyoruz hayatı diyşe düşünüyor insan bazen,

Bilmiyorum abartıyormuyum :(
Tüm bunlara neden gelişen teknoloji mi yoksa o teknolojiyi üretip kendini insanlardan uzaklaştıran bizlermi ? Ya da hayır hayır bu daha doğru gibi ikisini bir arada dengede tutamayan biz bencil,kendini beğenmiş insanlar mı ?

Hayatımda değerli olan her şeyi aslında çok seviyorum ama onların bundan haberi bile olmuyor.
Keyifle yaptığım bir çok şeyde var o an hissedemediğim.
Ancak vakit bulamadığımda keyiflerini hissedebildiğim.

Anı yaşamıyorum.
Sorunum bu.
Evet,
Hafta başı diyetleri gibi yine yeniden bir karar vermek istiyorum.
Anı yaşamaya.
Ve başlıyorum hemen şu dakika hayır hayır şu saniye.
Ve hemen yanı başımda beynimi delen inşaat sesine kulaklarımı kapıyorum,
Müzik seçmek kolay olmaz o yüzden ooo piti piti ve playlistime kitaro düşüyor (bu gürültü kirliliğinin üstüne bir silk road hiç de fena gitmez) müzikte tamam.
Çok su içmeliyim çok desemde bakmayın az içiyorum o yüzden bir bardak şöyle buz gibi bir su,
ve yapacağım işten de keyif alacağım her ne kadar çok keyifli ve hayırlı olmasada insanlar için(tamam bu kısmındaki keyfi azaltıyorum sadece doğru yapmaya çalışsam yeterli)
ve çayın kıvamıda iyi olacak keyifle içilecek,
biribirimiz hakkında iyi-kötü konuşmalar yapacağız kapıdan çıktığımız anlarda,
dakika kaybetmeyiz keza,
Bunlardan da uzak kalmaya çalışacağım olabildiğince,
Günü tüm negatifliklerden uzak sadece An’ın keyfine odaaklanmaya çalışarak yaşayacağım,
Sizde deneyin,deneyelim yarınlar için değil günü günde yaşamak için,
ve biriktirelim anları yine yarınlarda mutlulukla anmak için,
Tüm carpe diem avcılarına selamlar,sevgiler...