On Bir Eylül

• 2 Eylül 2013 Pazartesi 01:39:38

Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.

Şimdi ne çok telaş bazı evlerde. Çantalar beğeniliyor, elbiseler ütüleniyor, kimileri okul diye bir şeyi hep uzaktan izlemişlerdi artık onunla karşılaşmalarının zamanıdır. Kimileri bıkkınlıklar biriktirmişlerdi tatil boyunca, anılarını unutmadan arkadaşlarıyla bölüşmek zamanıdır.

Umut ekip yarın biçmenin yarısına da okul çağının denk geldiğini kavratabildiğimiz çocuklarımız heyecanla dahil olacaklar eğitim öğretim yılına. Yok az buçuk ait hissediyorlarsa kendilerini okula, o halde zor bir süreç bekliyor demektir onları ve etraflarındakileri.

Tam on birinci eylül, böylesi hazları mevzunun direkt göbeğinden takip etmemi getirdi. Evvelce siyah önlükten beyaz yakaya, sonra kıravat ceketten kolalı gömleğe değin her aşamasını yaşadığım bu ritüeli, on bir eylüldür başka bir açıdan izliyorum.

Farklı farklı yüzleri, koşuşturmaktan bir türlü yorgun düşmeyen bünyeleri, azı çoğaltmaya gayret eden dimağlarıyla çocukların dünyası burası. Öyle çocuk dünyası deyip geçersek, en derin hatayı yapmış oluruz ki, affı telafisi filan mümkünsüzdür.

Ellerinde fotograf makineleri, kayıt cihazları, kameralarla dolaşıp duran turistle neye benziyorlar ise, çocuklar da buna benziyorlar. Bir farkla, çocuklar makine ve kayıt cihazlarını asla kapalı konumda bırakmazlar. Her an hazır ve nazırdır onların cihazları kaydetmeye.

Yan odada hararetle ama kısık sesle tartıştınız, kaydedildi. Banyonun kapısını azıcık sert çektiniz, kayıtlara geçti efendim. Ona tabağını bitirmesini söylerken siz günlerdir neden iştahsızsınız? Er geç kullanacaktır bunu size karşı. Kararlarınızı verirken gösterdiğiniz güvensizliği, yetişkinler arasında süregideceğini düşündüğünüz erotik sohbetlerinizi, eşinizi aldatma girişiminizi, yalnızlığınızı, eşinizden ayrılmak düşüncenizi, veya eşiniz ile aranızdaki sevgi yumağını. Tümünü kaydediyor evdeki yumurcak.

Kahve kokakola içip içemeyeceğine, dışarıda ne kadar kalması gerektiğine, arkadaşlarında vakit geçirip geçiremeyeceğine, hatta devam edeceği okula kadar karar verebilirsiniz. Fakat kayıtları imha edemezsiniz, bu kayıtların gelecek yaşamında çocuğunuz üzerindeki olumlu olumsuz etkilerini bertarafa kalkışamazsınız. Bunu aklınızdan bile geçirmeyin.

İşte çocuğu doğru anlamak, ona uygun yaklaşım modelleriyle yaklaşmak, bilindik yargıların dışına çıkıp geleneksele moderni eklemek gerçeğiyle tanıştığımız yer de, bu kayıt mekanizması. Günümüz koşularında evlerin ve insanların yapısı, çocukların hala birer insan yavrusu, insanın ufağı gibi algılanması, onun kendisine ait bir dünyasının var olduğunun inkarı gelecek için hayli korkutucu. Lütfen aklınızın bir kenarında tutun bu söylenmişleri emi? Keşke çocuklar bu kadar yetişkin, yetişkinler de bir o kadar çocuk olsalardı dememek için. Esenlikler dilerim...