Öldürmeyin İnsanlığı(nızı)

• 22 Ağustos 2013 Perşembe 03:55:14

Sabrın tükendiği noktadır burası. Tam şu çizgi. Ve bu karmaşık harf topluluğu. Minareleri sallayan bir serzeniş, yeryüzünü siyaha boyayan feryat. Toprağın kabul etmediği bir İNSANLIK ihaneti. Bunun yanında, toprağın bağrına bastığı nice coçuk cesetleri. Gökyüzünün örtemediği vahşet. Kanı damarda durduran merhametsizlik. Doğrusu kim örtebilir ki hayvanların bile birbirine yapmadığı bu ayıbı.

Çılgınca bir atıfta bulundu insanoğlu, net gözlerin bir anda buğulaştığı bu katliamlara. Hem Türk hem de Müslümanlara. Ümmet-i Muhammedin namaz safı yerine, kefenlenip toplu mezarlarda tuttukları saflara kör oldular. KÖR !

"Nasılsa bizden değiller." dediler.

Lokma boğazda kalıyor.Yutkunamıyor İnsan !

Peki sizden olanlar kimler? ...


Çılgınca. Umursamaz ve vahşice bir söylem! İnsanlığı hayretler içinde bırakan bir VAHŞET! Gelmiş geçmiş tüm insanoğluna mahsus iyilikleri bir çırpıda silip atan sebepsiz, boş bir kalpten çıkan canice bir cümle !


Dünyanın bir çok yerinde öyle bir zulme baş eğiyorlar ki, şapkalarını önlerine alıp, vicdanları sızlar gibi yapıp; "Ama bizden değiller. Benim ülkemin insanı değil." diyorlar kendi insanlıklarını kaybederek. Evet! onlar bu şekilde başını eğiyor. Ardından sıcak bir çorbanın, eş dost muhabbet ve sohbetinin akabinde mis gibi bir uykuya dalıyorlar.

Diğer tarafta ise zulme maruz insanlar da baş eğiyorlar. Boyunlarını eğiyorlar. Ama onlarınki kesiliyor ! Başları yastığa değil, toprağa düşüyor. Soğuk bir ölümün ardından, eş-dost ağlaşmaları -belki dostları bile yok- ve akabinde derin bir uykuya dalıyorlar.


Doğru söyledim. Onların "dostları" yok ! Çünkü olanlar; "Nasılsa bizden değiller!" diyor.


Siyasi bir çıkar, mel’ûn bir menfaat uğruna edep sehpasından da aşağı inip insanlığından çıkıyor insan! Rantçı bir canavara dönüşüp uluyor cesetler üzerinde. Onur ve gururlarını farketmeden fahişe ediyorlar ayaklarının altına. Örümceklerin ağ yaptığı o boş beyinlerine bir insandan bozma hayvanın düşüncelerini zerk ediyorlar ve ardından okudukları iki kitabın ön sözlerine dayanarak pavyon masalarında oradan oraya servis edilen konsomatrisler edasıyla sarhoş düşüncelerini dillerinden akıtıyorlar. Zehirli bir yılan kadar insafsız ! ve acınası...

Masum gülüşlerin özgürlükleri yağmalanıyor. En tabiî hakları gasp ediliyor. Ellerinden zorla alınıyor canları. Bir çırpıda silip atıyorlar şefkati, merhameti, insanlığı. Buna alkış tutan üç-beş küffar da şehvet içinde dört dönüyor.

"Nasılsa bizden değiller." deyip yine rahat uyuyor.

Ve;

Siyaset başlı başına karışıyor ölümlere. Kirli ellerini tertemiz sulara sokup çıkartıyor. Şimdi için diyor. Susuz kalan ne anlasın bulanık sudan. İçiyor...


Bahattin BERKDİNÇ