Can Cana Olmak

• 21 Ağustos 2013 Çarşamba 17:19:29

CAN CANA OLMAK
Bizim kabileye Oğucuk’ta “Hacefendiler (Hocafendiler)” derler.Dedelerimiz Himmet dede ve Hacı Mustafa Efendi dede,derin hocaydılar.Babam da...Emmilerim Tahsin ve Emin ağam da hocalık yaparlardı.Ona sebep olsa gerek bize “Hacefendiler (Hocafendiler) derler bizim köyde.
Geçen Pazar Hacefendiler sülalesi olarak Oğulcuk Bağları’nda toplandık.Tayfun’un hayır için yaptığı çeşmenin başında. Resul Ceyhanlar’ın badem ağaçlarının altında.Güzel bir piknik oldu.Etli pilav,salata,üzüm yedik.Ayran içtik.Daha sonra çay-pasta faslı başladı.Dua ettik.İlahi,bozlak, türkü...çaldık söyledik.Son günlerde dillerde dolaşan “Ankara’nın bağları”nı söylerken “Oğulcuk’un bağları” diyecektim.Sonra vaz geçtim.Sebebine gelince Oğulcuk’un bağları bakımsız.Can çekişiyor.Bağa giden yol öylesine.Büklüm büklüm yollar yok.Olan da ihmalden,ilgisizlikten yürünemeyecek halde.Hele Tayfun’un bağı ile Alaaddin ve Ertuğrul Yalçın’ın bağı arasındaki yol iyice daralmış.İki taraflı direk dikip tel çekmişler.Olmamış.Yolun kullanılabilmesi için iki taraflı birer metre genişletilmesi lazım.
Ben açık çağrıda bulunuyorum Yalçınlar’a ve Tayfun Şahin’e: Lütfen “Olur” deyin,yolumuzu genişletelim.Yoldan bir araba geçebilsin.İşçiliği bizden...Ömer Ayyıldız’ın bahçesine kadar yolu yapalım.Olur mu sevgili kardeşler?..
Toplantıyı biz düzenledik.Biz derken eşim,çouklarım,damatlarım...Yemeğin hazırlanmasında ve servisinde bacılarım, kardeşlerim,gelinlerimiz,yeğenler,torunlar el ele verdiler.Piknik alanına masa ve sandalyeleri Selim,Osman ve Kaan getirdi.Kaynım Mıkdat’ın traktörü getirip götürdü.Yani herkes işin bir ucundan tuttu.Güzel bir paylaşım oldu.
Toplantıda dedim ki:”Ne güzel böyle yan yana,can cana,cemal cemale olmak.Yılda bir kez de olsa bir araya gelip hasret gidermek.Gülüp eğlenmek.Bu toplantının gelenekleşmesi en halisane temennimdir.”
İnşallah önümüzdeki yıllarda bu tür toplantılar yapılır.Yine beraber oluruz.Yan yana,can cana...


TA’ZİR
Bu sözcük pek kullanılmıyor.Kullanımdan düştü.Ama yeri geldi,başlığa çektim.Ta’zir, Arapça kökenli bir sözcük.”Esassız özür bildirme,vesile ve bahane arama.” manasına geliyor.Meramımı anlatmamda tam yerine denk geldi,kullandım ta’ziri.Nedenine gelince bu yıl ilk kez bir kabile toplantısı düzenledik.Hacefendiler kabilesinin hiç olmazsa bir kısmını bir araya getirdik.
Hacefendiler Toplantısı’nı düzenlerken tereddütlerimiz vardı.Nasıl olacak? Büyüklerimizin tepkisi,yaklaşımı müspet olur mu? Yoksa açık mı düşeriz?
Bu kaygı ve kuşümden dolayı katılımın sınırlı olmasını kararlaştırdık.Sadece Oğulcuk,Boğazlıyan ve Kayseri’deki kabile üyelerini çağırdık.Yurdumuzun diğer bölgelerindeki Hacefendi bireylerine “Alo!”demedik.Yurt dışındakilere hiç duyurmadık.
Yanlış yapmışız.Sitemler aldık.Serzenişte bulunanlar oldu.Dilimizin döndüğünce gerekçemizi anlattık.Lakin evet...Yanlış yapmışız.Keşke hepsine tek tek ulaşsaydık...Hiç olmazsa haberdar olurlardı.
Geçmişi geri getiremeyiz.Ben başta emmioğulları Bekir kardeşim olmak üzere Osman, Muhsin ve Galip’ten;sevgili yeğenim Zafer’den,Fadima abla’dan,Hüsne bacımdan özür diliyorum. Yer darlığından dolayı adını yazamadığım tüm Hacefendiler sülalesi mensuplarından da...Lütfen bizi mazur görün. “Beşer,şaşar!” denilmiştir. İnsan hatadan ari değildir.Kul kusursuz olmaz.Kul kusur işlerse sultan bağışlar.Affedin ne olur?
Toplantı çok güzel oldu.Paylaşım,iş birliği,sevgi,saygı...Hasretlerin kavuşması.Geçmişin yadı.Doyumsuz söyleşiler.Lak lakı,şak şakı.Herşey yerli yerindeydi.Ayrılırken yüzlerdeki gülümseme memnuniyet ifade ediyordu.Şükür yüz akıyla bu işin içinden çıktık.El ele,gönül gönüle olmanın hazzını yaşadık...
Bu toplantıda eksiklerimiz,hatalarımız oldu.Not aldık bunları. Bundan sonraki toplantılar daha güzel olacak.Buna bütün kalbimle inanıyorum. İnşallah o toplanmalarımızda tüm Hacefendiler’i aramızda görmek istiyorum. Bunu arzuluyorum.
Hacefendiler’in değerli mensuplarını sevgiyle kucaklıyorum.Selam ve dua ile efendim!