kalemin kanatlarinda güllükte alemi görmek gercek güzelliginden türkü gibi acisiyla tatlisiyla...

su yolunu ve usta kalemini kutlarim...

Hanımeli değildi bu sefer. Seni gördüm yine. Başka bahçeler, çöl topraklar ve gitmekten korktuğum ama ille gideceğim diyerek direttiğim ovaları hayâl edip bu niyetle tespihi, sol göğsüm üçparmakaltında düşürmeden elimden dilim damağımda daldığım.. Uyandım bir ara duâ'ya emaneti gördüm mü deyi düşünürken sen düştün hatrıma.. Kızdım kendime. Allah'ım ben senden cevap beklerken nasıl mânâ yükleyeceğim şimdi bu rüyalara.. Ne deyolar, ilginç. Güllük muhabbet dili ortak, ondan mı.. Dedim ya garip.




Bir mektup, aş ağzında sineme dizilirken hıçkırıklar.. Ağlamak, kaçtım.. Duydun sen de belki. "Sana elveda demeyeceğim, bilakis.." diye devam ediyordu şehid olmuş kızına yazdığı mektupta.. Kim neydi, neydi doğru.. değildi aklımda kıvranan. Gerçekten. Veda değil ertesini bilememek ürkütüyor. Sen mesela ya da ben. Biz ne zaman korkarız. Bildiğimiz eksik olduğu zaman.. Bildiğimizden emin olmadığımız zaman ki işte ölümün ürküten yanı da bu..



Gönül Hoca'nın bir muhabbetinde miydi.. Mezapotamya ile ilgili efsâne.. İnanmam. Olabilir belki. Ama tam değildi, cennet cehennem neresi bilinmiyor deyi işte.. Kızgın ateşler korr alevler.. Billâhi eminiz bir azap var ama.. İyi ki bildiğimiz kadarı ile sınanıyoruz.. Sen yine de ölüm demesen daha iyi.



Sen gül yine. Dâima hem de.. Gerçi sen güldüğünde hep daha dayanıklı olduğun için omuzların biraz daha ağırlaşır ama geç hep, gül yine. Ne edeyim deyip gülüyorum ben de. Şu an dünyanın hâline, gülünmez de ne edilir.. Yusuf diyorum, Yusuf'un topraklarında. Mûsa için hiçbir şey demiyorum. Biliyoruz çünkü, ç ile başlayan bir şey var ya.. Hatrım zayıf bu ara.



Ola ki.. Yıllar sonra deyi düşündüm geçen, evde yazarken. Bir kız çocuğum olmuş. Günlüklerimi emanet ediyormuşum.. Arsa tapu'dan daha iyi değil mi.. Sen bana da emanet edebilirsin ama, temin ederim ki zarar ziyan olmayacak. Söz.. Şaka tabii.. Öyle kıymetli işte yazılanlar. El yazmaları. Asırlar evveline dâir satırlardan haber alınca sebepsiz bir heyecan oluyor bende. Elimde yoksa bile, ele tutturmaya ne ki engel...



Yazdıkların kıymetli, harflerin ve.. Ve adını koyamadığım, bir.. işte o bir'den sonrasını şu an bilmiyorum ama harflerine üflediğin rûh çok farklı..




Hoş kalasın..









**Havin_** tarafından 8/21/2013 12:37:35 PM zamanında düzenlenmiştir.