Sessizce

• 18 Ağustos 2013 Pazar 19:31:20

Lay lay lom diye diye, salına salına yürüyordum bizim şehrin en uzun caddesinde, öyle kalabalık ve öylesine sıcak öğlen vaktinde. Herkesin bana baktığını fark etmeme rağmen, umursamadan yürüyordum bazıları gülümsüyordu halime, bazılarıysa arkamdan delimidir nedir dediklerini duyuyordum bu beni hiç rahatsız etmiyordu, herkes bir şeyler düşünür zaten boş ver!

Bugün günlerden salı’ydı, bu günün önemini kimse bilmiyordu çünkü bilselerdi ne derlerdi acaba diye düşündüm bir an, neyse diyerek yoluma devam ettim inişli yolun başına vardım ve orda durakladım. Tepeden, aşağıdaki insanlarda ne küçük görünüyorlar diye mırıldandım hayretle bakındım öylesine. Anlaşıldı neden zenginler küçümseyerek bakıyorlar alt sınıf insanlara dedim kendi kendime. Neden aklıma geldi ki böyle bir şey gerçekten anlam veremedim bugünde bir tuhafım sanki deli miyim neyim.

Yavaşça inmeye başladım o yolu dikkatlice, her an düşebilirdim bendeki bu şansla her şey olurdu yani. Birde millete rezil olmayalım değil mi? diye diye indim. Bu defa tepeye baktım vay anasını bu kadar yol mu indim ben dedim evet aşağıda olmak gerçekten küçümsemeye mahkum olmakmış meğer. Derken biri çarptı bana iri yapılı, pala bıyıklı ve en sevmediğim tip bağrı açık altın kolyeli bir ağabeyimiz ağabey diyorum çünkü beyefendi dersem belki kızar neme lazım aman diyelim pardon demeden yine ayı küçümseyen bakışlarla baktı bana geçti gitti tespihini sallaya sallaya insanlarda ne kadar umursamazmış meğer güneşin üzerimde bıraktığı sıcaklığında terler akıyordu anlımdan ve ağzım iyice kurumuştu bakındım etrafıma su satan biri var mı diye ilerde köşedeki marketi fark ettim ve koşar adım gittim aldım suyumu tam çıkarken bir de ne göreyim.

Seni, geçmiş hayatımın en vazgeçilmez parçasını unutmaya ant içmiş ama bir türlü unutamadığım seni!
Beynimden vuruldum tüm ıslıklarım, sallanmalarım durmuştu, yüzüm asık ve gözlerim nemlendi bu defa yanındakini görünce ve küçük bir oğlan 2-3 yaşlarında aynı sana benzeyen meğer seni hiç unutmayacağım deyip gidince evlenmişsin birde meyvesini büyütmüşsün sen beni görmedin ben sana uzun uzun baktım arkandan uzaklaştın bindiğin o fiyakalı arabana. Çok istediğin gibi zengin olmuştun galiba mutlu oldum adına! Bugün salı seninle ilk tanıştığım gün seneler önceki aynı günde seni bugün maziye gömüyorum sessizce...

Rasim Yılmaz