2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
567
Okunma
ne çok şey biriktiriyor insan aklının karalama defterinde..yazılmaya kalkılsa yetersiz kalacak kelimeler..
harfler terkedecek alfabe yi
başlıyor sonra..durup dinlenmeden yüzleşiyor satırlarla..yazıyor yazıyor yazıyor..
hatalıymış eksikmiş yalnışmış..
kimin umrundaki
ta ki uyuşuncaya kadar..
bulduğu her kağıt parçasına..mutfaktaki peçetelere
ve hatta bazen yatak odasındaki aynalara..
sanki yazdıkça tükenecek içindeki fırtına..dinecek yorgunluğu
ve temizlenecek ruhu..
sonra birden bire
yaşamak yetmiyormuş gibi birde yazmak ne..daha ne kadar işkence edebilirsin kendine deyip kırıp atıyor kalemi..
kağıtları peçeteleri tutuşturuyor bir ucundan..
duman olup uçuyor havaya anlamsız kalan herşey..
bazen öyle oluyor işte..
insan yoruluyor zihnindeki panayırdan..