İnsanlık …
8 harf 3 hece koskoca bir hiç …
İnsanlığın bittiğini görebilen tek ben değilimdir elbette.Ben küçükken herkes sevgi doluydu.Mesela bir sürü teyzem vardı benim bir sürü amcam yüreği sevgi dolu ablalarım beni koruyan bir sürü abim vardı.Herkes özdü ayrım yoktu sanki..Sonra birden büyüdüm hani derler ya biz büyüdük kirlendi dünya diye aynen öyle oldu…Ben küçükken bir sürü arkadaşım vardı mesela kimse kimseyi yargılamazdı.Hepimiz aynıydık.Aynı şeylere güler hep beraber üzülürdük.Biz çocukken mutlu çocuklardık.Sonra büyüdük büyürken kaybettik her şeyi. Sokaklar da bıraktık her şeyi iyi kalpli amcalarımı,sevgi dolu ablalarımı,teyzelerimi,korkusuz abilerimi …
Komşuluk bitti bir anda ramazan ayında neşeyle kurulan sofralar yok oldu.Bayram da küsler barışmıyor artık.Bayramlar eskisi gibi değil…
Güvendiğimiz her insan kazık atar oldu.Kimseye güvenmemeyi öğrendik.Biriyle tanışırken artık acaba bu ne yapacak diye düşünürük olduk.Yalnız kaldık ama farketmedik…
Birbirimize çok ihtiyacımız vardı oysa ki sarılmaya ihtiyacımız vardı sokaklarda koşmaya gülmeye amcalarımıza dedelerimize ablalarımıza abilerimize masumluğumuza ihtiyacımız vardı..
Dostlar lazım bize en iyi arkadaşlar teyzeler amcalar yüreği sevgi dolu insanlar lazım.
Hala dışarı çıkıp oyun oynayabilmeliydi çocuklar ve korkmamalıydı yolda yürürken kimse..
Gözümüz kapalı güvenebilmeliydik insanlara..
Yüreğimizi açabilmeliydik..
Saklanmamalıydık köşe bucak..
Bayramlar eskisinden güzel olmalıydı..
Herkes sevebilmeliydi birbirini…
Ama farkındayım çok geç artık ..
İNSANLIK diyorum
8 Harf 3 hece koskoca hiç …