seni içimden atmakmı
seni içimden atmakmı,senden nefret etmek istiyorum ama nefretim büyümüyor sevgiye dönüşüyor dünyada karşılık herşey istenmez dünyada karşılıksız herşey olmalı bir kalp 2 tane olmamalı gibi
ben annem den aşkın ne olduğunu yıllar önce öğrendim aşktan ağzı yanan varsa söylesin
onlar gerçek aşkı yaşamışmı bir an bile olsun birisine bakmamış bir ömür boyu sevdiğini gösteren insan çok az neden aşk lar yağmur damlası olmuyorda kartanesi oluyor çünkü yağmur damlası narindir güzeldir ama su gibi akıp gidiyor damlalar kartanesi kıştan başlar kışa kadar aşk hergün seni seviyorum demek değildir aşk yeniden doğan yeniden batan güneştir bazen üzülmemek eldemi sanki ben onun aşkından yanarken o başka sevdaların peşinden koşuyor ve herzaman yoruluyor iste aşk senden korkmuyorum al beni götür başka sevdalara....................
(yanlışlar fazladır mazur görün)
YORUMLAR
sadece nefret bölümünden girmek istiyorum kıssadan...
nefret sevgilerin en büyüğüdür demişler eskiler...bunun ne kadar doğru bir cümle olduğunu hepimizde biliriz...
ben ortada bir yaşanmışlık var ise /eğer ki;bu yaşanmışlık gerçek bir sevdaysa bunu nefret kelimesiyle yan yana koymayı yakıştıramıyorum bir türlü insanlara...
insan belki sever belki sevilir;ya da belli başlı yaşanmışlıkları olabilir...ben hiç bir insanın gerçekten sevdiyse eğer karşısındaki kişiden nefret edebileceğine inanmıyorum..
ha ortadaki yaşanmışlık çok sıradan ya da gerektiği kadar kuvvetli olmamışsa bu noktada nefret değilde kısım kısım
iğrenme olabilir...nefret çok ciddi bir kelimedir...
ve ey aşk beni al götür başka sevdalara...
bu kısım içinde şunu söyleyebilirim...sevda ile hoşlanma ya da belli kısım yaşanmışlık arasında dağlar kadar fark vardır...ve şuna da inanırım ben;çivi çiviyi asla ve asla sökmez/sadece tahtada daha büyük yaralara yol açar...tabi bu benim fikrim...