Benim aşkLarım hep yarım kaLdı...

Hesaplaşmalarımı kendi içimde yaşadım...

Mutlu anlarımda ’’kalbimin sahibi’’ dediğim varken;mutsuzluğuma sebep olanda ’’kalbimin sahibi’’ dediğimdi yine ...

Beni yanızlığa sürükleyen sadece aşk ya da acısı değildi elbet
omzunda ağlayabileceği,isyana gelip çığlıklarımı duyurabileceğim bir dost olmadı yanımda...

’’Gözünden akan bir damla yaşa dayanamam,kurban olurum’’ diyen sevdiğim
Gözyaşlarımda boğulmama sebep oldu!
İçimdeki bana hitap eden,anlamaya çalışan olmadı...

Hüzünleri yoldaş bildim kendime,umutlarımı katık ettim bu yalnızlık sofrasında yüreğime...

Zor gecelerde yıldızların göz kırptığını bilirim kalbime...Üzülmüş olmalılar halime...
Ben boş boş izlerken yalnızlığın koyu manzarasını,ay bile durmazdı yerinde.Yaprakların rüzgarla dansı değerdi görülmeye...Nispet eder gibiydiler şu çocuk gönlüme...

Yüreğim büyük aslında,yalnızlığın karanlığında kaybolmayıp umudunu yitirmeden hayallere sarıldığına göre büyük benim yüreğim...

Yüreğim Küçük DeğiLde YaLNızLıĞıM BüYüK BeniM!!!