veda
Ölüm ne garip şey. Daha dün kahkalarla güldüğümüz geliyor aklıma o dikdörtgen masanın etrafında. Gizli aşkından bahsedişin ve ‘’aman yengen duymasın, aşık oldum ben’’ deyişin.
‘’nasıl oluyor bu yaşta bu saçlar?’’ dediğimde ‘’formda kalmanın sırrı aşkta’’ deyişin yine.
İnanamadım. İnanamıyorum işte!
Ve ölüm haberini alınca bir sigara daha yakıyorum efkarlı. Küstüğüm birini arıyorum konuşmak için.
Yaşamak ne garip şey dostum! Yaşamak ne acıklı bir şey!
Balkona çıktım titreyen ellerimle bir sigara daha yakıp. Komşular senden konuşuyorlardı diğer balkonlarda. Çok sigara içiyormuş dediler, güldüm.
‘’atın ölümü arpadan olsun’’ derdin sen de duysan.
Derdin değil mi?
Derdin, derdin.
Okullar açılacak yakında. O dikdörtgen masanın etrafında toplanıp seni anıcaz arkadaşlarla. Çok iyi adamdı diyecekler. Öyleydi diyeceğim. Sonra gözlerim dolacak ve arka odaya çekileceğim burnumu rahat rahat çekmek için. Seni hep çok sevdim biliyorsun. Sen de çok severdin beni biliyorum. Okula gelince beni arayıp soruşundan, sandalyenin yönünü bana doğru çevirişinden, sırlarını benimle paylaşmandan…
Keşke güzelliğini anlatabilsem dostluğumuzun. Keşke seni ölümsüzleştirebilecek kadar güzel bir şeyler yazabilsem.
Affet beni, olmuyor, yapamıyorum.
Ellerimin titremesi geçtiyse de, yüreğim aynı hala.
Kısmet, yarın cenazende buluşmakmış meğer.
Orda yad edecekmişiz geçmiş günlerin güzelliğini.
Orda soracakmışım sana ‘’gizli aşkın kimdi, ne oldu?’’
Affet sevgili dostum
Affet bilmeden kırdıysam seni
Benim hakkım dünden helal
Allah rahmetini esirgemesin senden dilerim.
Hoşça kal…
YORUMLAR
Sevgili Denizcem bu hüzünlü veda mektubunu yazmakla en zor olanı başarmışsın bence. Kaç kişi vardır acı çekerken yalın, sıcak bir dille hissettiklerini kağıda dökebilen. Ben yapamazdım.
Ve biliyor musun arkadaşını uğurlarken en güzel armağanı verdin ona. Düşünsene bu mektubu okuyan herkes tanışıp el sıkıştı arkadaşınla,dualarla.
Ömrünün her günü güzelliklerle geçsin Denizcem,sevgilerimle.
seval akkuş tarafından 8/23/2013 9:46:18 PM zamanında düzenlenmiştir.
Bilemiyorum,
''Allah rahmet etsin, ya da mekanı cennet olsun'' dilekleri yeterli midir acını paylaşmaya?
Ya da,
bir kaç söz daha mı düşmeli sayfaya, üzüntümüzü tariflyebilmek için.
Bu tür acı yüklü yazılara, hele de gerçek hayatın nahoş enstantanelerini resmedenlerine yorum yazmak zor oluyor.
Oysa biliyoruz ki,
dostluklar,
sevinçte ve kederde kendini gösterir, rüştünü ispat eder.
Yine de zor oluyor yazmak...
Dostunuzun yüreğindeki acıya dokunmak, dokunma gayreti içinde olmak, hissedebilmek zor zanaat.
Eğer,
üç beş acemi cümle ile,
dostunun acısına ortak olabilmiş isek, huzurlu olacağız bu akşam...
Acını gönülden paylaşmaktayız dostum...
Dostum Denizce,
senin acın, kaybın, bizimde acımızdır...Sana ve merhumun diğer tüm sevenlerine sabırlar dilerim...
unutma ki bu dünya fani yarın bizim ne olacağımız mechül....Gidenlerin ardından rahmet dilemek ve dua etmekten başka elden bir şey gelmez...Allah sana ve diğer sevdiklerine uzun ömür versin...
Allah gani gani rahmet eylesin mekanı cennet olsun...
Başın sağolsun Denizce...
Allah rahmetini esirgemesin dilerim...
Başınız sağolsun hocam...
Hiç daha en yakınımı kaybetmiş değilim; ama insan düşününce kötü oluyor :(
anlıyorum...
Allah size ömür versin, güzellikler ihsan etsin...
Siz de dostsunuz benim için biliniz örtmenim...
Kalınız sağlıcakla...
Her dem sevgiler, hürmetler...
============================== e d i b / a h m e t