Kan benim damar benim

Çekmeyin !İstemiyorum !
Gülmeyinde bana.
O gülme sesleriniz sinirlerimi bozuyor.
Nerden bileceksiniz ki.
Sizin beyninizde bir ur çıktımı.Tüm vucut dengeniz alt üst oldumu.
Gerekli gereksiz nasıl istem dışı sinirlerimin bozulduğunu nerden bileceksiniz ki!
Üstelik yanında promosyonuda vardı.
Evet zaman zaman nöbetler geçiriyordum.
Yeri, zamanı belli olmayan bayılmalarımdan sonra kendime nasıl gelmekte zorlandığımı siz nereden bileceksiniz ?
Yeme isteğimide kontrol edemiyorum.
Yaşıtlarımdan daha kiloluyum.
Evet,o yüzden de şişkoooooo diye dışlanmayı, alay konusu olmayı da hak ediyorum.
Demiştim ya beynimde ur var.
Kontrol onda.
Çocukluğum, kilolarım,edinemediğim arkadaşlarım,yarım kalan oyunlarım,yarım yaşanan çocukluğum,
Evet hepsinin kontrolü onda.
Ben 10 yıldır bunları yaşıyorum.
Her gün tükenen umutlarımla ve yeniden sıfırladığım umutlanmalarımla.
Ve bir gün internete videom düşüyor.
Her zamanki rutin hastane kontrolüm sırasında çekilen.
Ve sokağa çıkıyorum.
Önce gülüyorlar.
İşte bu O çocuk.O terbiyesiz çocuk ve daha neler söylüyorlar.
Başım çatlayacak gibi ağrıyor.
İçimden bir volkan patlıyor ama ateşim yine beni yakıyor.
Kimseyi yakamıyorum.İstemiyorum da.
SUSMAKTA ZORLANIYORUM !
Siz nasıl insanlarsınız.
Anlamıyorum ?
Sizin beyninizde sizi esir alan bir ur yok ama sizi esir alan daha zararlı,habis bir şey var içinizde büyüyen.
Siz, sizden farklı tepkiler veren herkese gülme haksızlığınızla gülmeye devam edin.
Bugün benim fenomen yarın belkide siz.
Neden olmasın.