Küresel hazlar çıktı sustu zarîf tezgâhlar
İnsân fânûs içinde duyulmuyor ki âhlar



Rü’yâlar hayâllerle besleneli hiç uğramadın yüreğimize .


Haklısın.Yeryüzünü kirletmeyi oyun zannederken gökyüzüyle kucaklaşamadık.Gökdelenlerden, alışveriş merkezlerinden,otellerden bakarak adâleti savunmak saçmalıktı.Lâf kalabalığından öteye geçmedi söylemlerimiz.İşe yaramadı dünyâlık emellerimiz.Ne sevâb getirir ki ânlık kederlerimiz.Bizi Cennete mi taşır güzîde bir besteye güfte olamadıktan sonra eylemlerimiz.Felâketlerimizin başrol oyuncuları elbette bizleriz.


Oysa sağlam koniklerdik bir zamanlar.Odağımızda depremler oldu.Şimdi doğrularımız paramparça.Parametrelerimizi ölçecek âlet de yok.Katıla katıla gülen ağyâr ise çok.


Adâlet yoksa zafer de yoktur.Zafere odaklanmayan bir cân elbette ki sana cânân olamaz.



Ey sevgili!Yeniden aşkla beslesek yüreğimizi.Yeryüzünde olmazsa gökyüzünde buluşsak.
Oluşturacağımız paralaksın gök cismini evimiz yapsak...


Yağmur yağıyor dışarda.Bir damlalık hatırımız kaldı mı kapında ?


Ne olur...




Dursun Tiftik