AYNI DÜNYADAYIZ...

• 3 Ağustos 2013 Cumartesi 01:57:41

Aynı dünyadayız…
Hem de hepimiz…
Ama her insan farklı yolların yokuşlarından geçiyor hem de her insan
Aslında uzaktan bakıldığında dünya ya, insanlar olarak nitelendirilen bizler bu dünyayı çoğaltıyoruz büyütüyoruz daha da, ilk başta belki bir boya değilmiş gibi gözüküyor sanki
Simsiyah bir boya biraz yeşile kaçan renkler biraz da mavi ile süslendirilmiş zaman zaman koyulaşan bazı yanlarda ise daha açık renklerle bürünmüş bir dünya çıkıyor karşımıza. Onu daha da ısıtan bir güneş, gündüzleri onu ısıtacak bir parlaklık bu
Geceleri ise onu o karanlığın içinde ferahtaçak bir ay ışığı var onun yaşaması için verilen bir güç, onu her gün o kurallı düzenini bozmaması için önceden kurulmuş bir bağ var bir sevgi bir sabır var başka bir şeye bağlanmıyor zaten, onu yaşatacak tek bağ da bu.
Dünya uzaktan ne kadar böyle gözükse de ve bizler bu dünyanın içinde yaşıyor olsak da ve sanki hepimiz aynıymışız gibi görünüyorsak da olsa, aslında tam tersi bir rüzgar da esiyordu başımızda ki için için herkes bunu biliyordu, bedenlere böyle işlemişti çünkü.
Aynı dünyadayız ama farklı yaşantıların kurbanı seçilmişiz sanki, ne sevgi çıkıyor bazen nede o sabır
İsyan değil bu olmaması gerekiyor zaten
Ama biz insanoğluyuz bu dünyada yaşıyorsak bir şeyleri nasıl kabullenmesini bildiysek bazı şeyleri ide ister istemez hayır diye de biliyoruz bu bizlerin gönüllerden çıkıyor sessizce oluyor sonra büyüyor ve daha da büyüyor. Kimi haklı kimi haksız olarak…
Farklı dünyalarda yaşamanın en büyük kanıtı da bu olsa gerek ister istemez çıkan isyanlar bunların habercisi.
Her insan günlere aynı anda açtığı gözlerle uyanıyor her gün aynı umutlar besleyerek yataklarımızdan kalktığımız zamanlar oluyor
Bazıları yol kenarlarında ucube insan olarak bazıları masum bir insan olarak bazıları dünyanın en tanınmış insanı olarak kalkıyor
Aynı şekilde üzüldüğümüz olaylar her defasında aynı hayallerin içinden geçebiliyoruz ama sonuç, sonuç her zaman her şeyi değiştiren oluyor.
Ümitlenen her şey de bazı insanlara mucize bırakırken hayat, bazılarına hayattan koparılmayacak kadar sert izler bırakıyor insanın aklına, yüreğine kazılıyor
Bazıları isteklerine bir ışık hızıyla varıp hiç ummadığı kadar o zevki süründürüyor belki emeklerle kazanılan bir keyif oluyor bu belki de tam tersi emeksizce bir keyif olup o hayta süs veriyor işte
Bazı insanlar hayatların da hep hatalar yaparak ellerinde ki umutlarını kaybediyorlar
Bazıları ise hayata daha sağlam basarak o umutlarını yeniden yeşertiyorlar o anlarda
Bazıları hayatında kendilerine kazandırdıkları o güvenlerinde bir anda siliyor, bitek o olsa mesela dostluğu, aşkı, sevgiyi paylaşımı da her şeyi bir anda yıkıyorlar ailelerini önlerine alıyor ve hiç önemsemeden siliyorlar onları bitiriyorlar ve daha sonra bunu uğraş bile vermeden hayatta bir varlıksız olarak geziniyorlar
Hayatlarına kendi adlarına yapabilecek bir bir dala bile tutunmadan ailelerin parsını sömüren insanlar yetişiyor her gün.
Evet, aynı anda aynı dünyanın içinde o kadar farklı roller içinde olabiliyoruz ki bazılarımız sahneye ışıklar yağdırırken bazıları ise sahneye adım atmayacak kadar değersiz oluyor işe…
Bazı insanlar ise affetme duygusu nedir onu bile bilmeden yaşıyorlar hatların karşısında hoşgörüyü bile çağrılmadan direk ceza kesen insanlar yetişiyor her gün…
Ya o emekler…
Her gün kazanılan o paraların emekle harcanılan o kazançları daha insanın kendi elli bile sürmeden başka bir insan geliyor rahatça ellini sürüyor ve geri getirmeyecek kadar uzaklara taşıyor, ne kadar uzak hapishane parmaklıların ardına kadar olan o uzaklığa…
Bazı insanlar ise daha gencecik hayallere leke süren bir varlık oluyorlar sanki onu için yetiştirilmiş gibi da hayata sunulmamış hayallerin o küçük kalplerin hayatlarını lekeleyen birileri olup çıkıyorlar hayatta
Ve daha neler neler buraya yazılsa da bitmez anlatılsa dinlenemeyecek ağır şeyler hayatın gün yüzüne çıkıyor
Nerden çıkıyor ya bunlar kim bilebilir ilk baştan mı bizleri yetiştirenlerden, bizlere öğretilen den mi bizlere verilen her eksik şeylerden mi nereden çıkıyor ve bunlar nereye gidiyor aslında bunların düzeleceği bir yol var ama bu yola hangileri inanır hangisi seçer o işte çok karanlık olanı hem de en karanlık
İşte hepimiz aynıyız, aynıyız kelimesi tamamen uzaklar da kaldı sanki dünyanın içlerine girildikçe bambaşka dünyalar bizleri karşıladı bir anda
Aynı anda yaşadığımız o dünyada a bir an da değişen o kadar şey çıkıverdi ki o dar derin sokaklardan
İnsanlar bir birinden ayrıldı sanki bir kısmı şunları beslerken hayattan bir kısmı ise bunları besler oldu sanki
Bazıları hayattı eline alıp oyuncak yaptı bazıları ciddiye alıp onu daha da yoksullaştırdı
Ya insanın hatasıyla oldu ya da çevresinden gelen sert taşlara yenik düştü…
İşte, bizler aynı dünyanın insanıyız ama yollar tamamen farklı güzergâhlardan geçiyoruz
Ve bizler bu yollar da doğru adımlar atarsak o zaman sonuç bizleri mutluluğa getirecek tek adres olur,ne kadar farklı olursak olalım,yeter ki yürüyeceğimiz bu yolda doğru atmak olsun hedefimiz...
Başka seçeneği yok başka çıkış yolu başka umutta yok ki eğer bu dünya da yaşıyorsak başka adresimiz olmadı olmayacakta…