Yollarda kaldı gözler..Taa o geride kalanları aradı hep..
Binip bir araca son sürat geçmişe koştu beden..
Yürekse kucaklıyordu kocaman bir dünü ve bucaksız yarını..Göz gözü görmüyordu aslında..
Bu hız bizi sevdiklerimize ulaştırırken ömrümüzü de tüketiyordu..
Ayak uclarimız üsüyordu rüzgarla öpüşmekten..
Güneşe kol kanat açıp bırakıverdik ruhumuzu..Uzakta kalıyordu birşeyler..
Ve yeni yerelere yeni kimselere yaklaşıyorduk..
Hayatla insan ilk başta değil ölürken tanışacaktı..
Insan misafir hayat yoldaş ve dünya bir handı..Bu hengame bu girdap Denizliyi bile yutardı..
İnsanlara aynı şeyi tekrar tekrar gösterip farklı cevaplar alıyordu kainat..
Biz nasıl yaratık idik ki kopya çekip yaşayamadık..Oysa gözümüz hep başkalarındaydı..
Gözümüz kör değilmiş..Kör olan aklımızmış.. Ileri daha ileri gitmişiz biz..

T.EXIN-2013