Aşka Hasretlik

• 31 Temmuz 2013 Çarşamba 13:25:23

Doğru yolu bulmak bu kadar mı zor ya Rab? Benim ruhum sana doğuştan değil, ana rahminden de değil, ta ki galü beladan beri teslim. Yalnız, teslim olmak ne? Nasıl olur? Ben sana inandım, güvendim, teslimim Allah’ım. Benim güvensizliğim sana değil kendimedir.

Nice insan var ki şu dünyada, hiçbiri bilmese de, duymasa da hepsi sana olan aşklarından çekiyorlar. Hepsi senin susuzluğundan ve hasretinden yanıyorlar. Adeta rüzgar önündeki bir kuru yaprak gibi savrulup duruyorlar. yalnız biz inananların farkı şu ki, sen bize yakınsın ve elimizden tutuyorsun. Diğerleri ise çoktan yalan dünyaya mağlup olmuşlar habersizce. Senin bizi dünyaya attığından beri sana hasretiz. Bu hasret sana olan aşkımızdandır bilesin.

Bizi yarattın, kalpler ve akıllar verdin. Tüm kalbimizle sana mühürlüyüz, bu gönül ki anlamıyor, dinlemiyor. Ama akıl biliyor ki sana kavuşacak bu gönül; gerek ölmeden, gerek ölünce. Ölümü beklemek zordur gönül için, o ölmeden ölmeyi ister.Gönül ki sahibini özler, O’na varabilmek, vuslata erebilmek ister. Aslında bütün gönüllerin tek derdi budur da bilmez işte gerçeği. Kendini başka başka yollara adar. Hep başkalarında arar mutluluğu, kendinden bir parça bulmayı umut eder.

Bazı gönüller vardır ki ararken kendinden bir parça, buluverir senden bir parça. İşte asıl mesele burada başlar ya. Leyla’dan geçip de Mevla’ya varmak dedikleri bu olsa gerek. Buna nail olabilene ne mutlu ki o artık her şeyden elini eteğini çekmiş, kendini unutmuş ve bütün benliğiyle sana adanmıştır. Onun için tek kelam vardır ’Allah’ tek sevgili vardır ’Allah’ tek hakikat vardır ’Allah’.

Ey gönüller asıl sahibiniz buldunuz mu? İnanmak, güvenmek, teslim olmak... Sır burada, hakikat burada, aşk burada. Aradığın burada ey gönül, başka yerde arama onu. Gel katre katre ıslansın seccaden, gel de aşkın gözyaşlarıyla temizlen ki günahların dökülsün. Sen de hazır mısın O’nun varlığında yok olmaya?