VARLIĞIN ÇAMURDUR... AKIBET TOPRAK

Selamünaleyküm duyarlı gönül dostlarım. Sizlerle yine yürek sesimde ki incileri paylaşma gereği duydum. İnsanoğlunun yoktan balçık çamurundan yaratıldığı, çeşitli organlarla donatıldığı bir damla meniden çoğaltıldığı, dünya nimetiyle yaşatıldığı halde, Yaradanın varlığına birliğine, peygamberlerine, meleklerine, kitabımız Kurana, hayır ve şerrin Allah’tan geldiğine inanmayıp, haşa kafirliğine devam edip şeytanın yolundan giden niceleri var.

Dünya varlığını mühimseyip, parayı, pulu önemseyip, menfaat uğruna gülümseyip, bataklıkta bulunduğunu fark etmeyip gemisini yüzdürmeye çalışan niceleri var. Yetimin, öksüzün, fakirin, sefillerin farkında olmayıp sadece kendi ekseni etrafında ki yakınlarını tanıyan, onlarla dünyalık zevklerle lüks hayat yaşayan gözleri gerçeklere perdelenmiş niceleri var.

Akıllıyım diye geçinip amel defterinin günahlarla doldurup, zararlı madde ile bedeni soldurup, nefsi arzularına yenik düşen, sonsuz alem yoluna girmek için hastalığını çekerek sırasını bekleyen niceleri var. Dünya da hükmünün ilelebet kalıcı olacağını zanneden nice zalim amir, memur, yöneticiler var.
Oysa varlığımız çamurdur...akıbetimiz toprak diyorum, konuyu paylaşıyorum.

Dünyalık hırslara bürünmenin, toplumun içinde gururlu, kibirli, sükseli görünmenin, kendine ayak uyduranların dışında başkalarını hiçe saymanın ne kadar yanlış olduğunu vurgulamak isterim. Varlığımızın ve sonumuzun aynı hallerde olduğunu geçmişte Arabistan da yaşanan bir hikaye özetini konu gereği paylaşıma sunmanın insanlar açısından yararlı olacağını düşünüyorum.

Bir Arap subayı halkın içinde dolaşırken, onu gören diğer yerde oturan vatandaşlar ayağa kalkarak saygı duyarlar. Bir Allah dostu sakallı ihtiyar da o subayın gelip gidişini umursamaz. Elinde tespihle Rabbını anarak zikrine, şükrüne devam etmek etmektedir. İhtiyarın ayağa kalkmadığını fark eden subay galiba beni görmedi diye tekrar tekrar önünden gelip geçmektedir.

Allah dostu ihtiyarda değişen bir şey yoktur. Bu sefer subay ihtiyarın yanına yaklaşarak çarıklı ayaklarına subay botlarıyla vurarak aynen şu sözleri sarf eder. Hey ihtiyar beni tanımadın mı, millet ayağa kalkıp saygı gösteriyor, sen niçin ayağa kalkmıyorsun deyince! . Allah dostu ihtiyar şu önemli sözlerle cevap verir. Seninle benim bir farkım olmadığını düşünerek kalkmıyorum der.
Subay nasıl olur ben devlet subayım, sen ise zavallı bir ihtiyarsın..

Subayla, ihtiyarın tartıştığını gören vatandaşlar etrafına toplanınca Allah dostu ihtiyar fırsat bilerek orada ki kalabalığın ve subayın aklını erdirmeye çalışır. Subay ciddi bir tavırla haklı çıkmak için peki anlat bakalım niçin fark göremiyorsun deyince! . Allah dostu: Sen ve ben bir damla meniden olduk, dünyaya da kıyafetsiz doğduk. Sen ve ben yaşayabilmek için karnımızı doldurup boşaltıyoruz, yani fışkı çuvalının han balıyız. Uhrevi aleme de dönüşümüz kefenle olacak. Senin üzerinde ki kıyafetlerde devletin malıdır. Onları çıkardığın zaman seninle benim aramda fark var mı diye sorunca.

Subayın aklı erer ve jeton düşünce hemen Allah dostuna sarılarak elini öper. Bu kıssadan çok hisseler kapmak gerek. Varlığımızı da düşünmeliyiz, Yaradan için yaşantımızı da. Sonuçta her canlı ölümü tadacaktır. Konuyu şiirle bağlamak istiyorum. Sizlere karşı saygıda kusurum olduysa affola diyorum.
Dünya da var oluşumuz Allah rızasını kazanmak içindir. Hoşça kalınız.

AKIBET

Toplumda sükseli görünüyorsun,
İbadet yap desem darılı yorsun,
Dünyada neyine güveniyorsun? ,
Varlığın çamurdur, akıbet toprak.

Bir damla meniyi büyüttü Allah,
Hayırlı işlere diyorsun yallah,
Mahşerde hiç kimse demez maşallah,
Varlığın çamurdur, akıbet toprak.

Eşit dağılmalı evladına hak,
Geçmişi bir düşün, geleceğe bak,
Alın teri kazan, faizi bırak,
Varlığın çamurdur, akıbet toprak.

Sayılı nefesin bir gün bitecek,
Eser bırakırsan ocak tütecek,
Kabrinin başında baykuş ötecek,
Varlığın çamurdur, akıbet toprak.

Akıllıyım deme Zeki olsan da,
Sana bırakmazlar miras bulsan da,
Kurtuluşun yoktur rüşvet sunsan da,
Varlığın çamurdur, akıbet toprak.

SÖNÜYOR

Her doğan bir umut peşinde iken,
Gülünü kaptırır olsa da diken,
Çaresiz kalıyor boynunu büken,
Dünya dönüyorken, ocak sönüyor.

Sınır kavgasıyla başlıyor savaş,
Bölgeyi sarıyor dert yavaş yavaş,
Hep boşa gidiyor çaba ve uğraş,
Dünya dönüyorken, ocak sönüyor.

Her çeşit silahlar patlamaktadır,
Hanenin düzeni çatlamaktadır,
Yetimi, öksüzü katlamaktadır,
Dünya dönüyorken, ocak sönüyor.

Ülke içinde de bölücülük var,
Kimi çok düşünür, gericilik var,
Ölen veda eder, kalıcılık var,
Dünya dönüyorken, ocak sönüyor.

İmanla dolmalı çalışan beynim,
Zekiysem tertemiz olmalı kalbim,
Emaneti alır, Haktır sahibim,
Dünya dönüyorken, ocak sönüyor.

Ispartalı Zeki Çelik TÜRKİYE İLESAM il temsilcisi.