Sen...

• 8 Nisan 2008 Salı 12:01:40

Bir sıkıntı var içimde tanımlayamadığım ve nedenini çözemediğim.....
Sanki birisi kalbimi eline almış ve sıkıyormuşcasına sızlıyor ve inliyor yüreğim....
Ve birden bir ateş yanıyor yüreğimin ortasında ve bir bakıyorum ki; göğüs kafesimden kanlar akıyor ve senin adın yazılıyor toprağa bir sihir gibi....

Sen ki; gökler için yıldızlar ne ise sen de benim için öylesin.Nasıl ki gökyüzü güneşsiz ve aysız tüm büyüleyiciliğini ve anlamını kaybediyorsa bende sensiz hayatımın amacını ve anlamını yitiriveriyorum....

Seni düşünüyorum her daim; önce seni yaratanı sonra seni düşünüyorum,seni ne kadar güzel yarattığını ve beni sana nasıl bağladığını düşünüyorum,onun kudretini ve senin büyüleyici ahlak ve güzelliğini mülahaza ediyorum.

Acaba sen olmasaydın ve ben hiç kimseyi sevmemiş olsaydım,neler olurdu diye düşünüyorum ve şu sonuca varıyorum;hayata küsmüş,kendisinden başkasını anlamayan ve mantıksallık ve rasyonellikten başka bir şey bilmeyen madde hayranı bir insan olarak yaşar ve öylece de ölürdüm herhalde...

Ama seni sevip,seni tanıyınca yaşama sevincini tatttı,hayatı yeniden tanımladım ve kendime yeni bir yol çizdim ,maddeden manaya yükseldim,yerden göğe yükseldim.Sen artık benim hayatımın ve aklımın bir köşesindesin her daim ve her zaman da o şekilde kalacağına emin olabilirsin.

Çünkü şunu çok iyi anladım ki;sensiz geçen hayatım sadece bir müsveddeden ibaretmiş sanki hiç yaşanmamış ve devamlı üstüne karalama yapılmış bir kağıt parçasında başka bir şey değilmiş.SenİNLE hayat bulmuşum yeniden ve seninle yükselmişim erenler bağına,rahmanın yoluna...

Sen bir mürşit olup bana yol gösterdin ve dedin ki bana;gittiğin yol yol değil,gel bırak maddeeyi seninle tadına varalım o mana aleminin.....
Evet,işte o günden bu yana bıraktım madeyi,dünyayı ve içindeki herşeyi ama herşeyi bu dünyada benim için bir tek sen vardın ve değer verdiğim birkaç insan....

Aslında senin dizinin dibinde uyumak,başını omuzuna dayamak ve öylece o derin ve güzel gözlerininin girdabında kaybolmak benim için en büyük bir saadet ve en büyük mutluluktu daha zaten bundan daha güzel ve manalı ne kaldı ki dünyamızda kirlendi herşeyiyle dünyamız ama sen karlar kadar beyaz ve temiz dururyorsun karşımda sana dokunmaya bile kıyamıyorum,kedni bakışlarımdan bile kıskanıyorum seni elimde olsa seni vitrinime koyar ve gözümü hiç kırpmadan ölene kadar öylece sana bakardım...

Artık seni olmadığı bir hayat benim için çekilmez ve dayanılmaz bir ızdırap halini aldı,senin terk-i diayr eylemednen bu yana yeniden kendimi kaybettim fakat korkama pes etmedim,mücadeleyi bırakmadım ama sensiz bu materyalist ve alçak dünyayla mücadelmde yalnız kaldığım için çok yoruluyorum gel ve yeniden yanımda ol,bana destek ver her zaman yanındayım de,seninle yenilmez ve güçlü bir Türkiye oluşturalım tekrardan... Saygılarımla M.ZAHİD AY (8.3.2008)