HER DİZENİN KENDİNE GÖRE BİR BAKIŞI VARDIR; BAZEN GÖZYAŞI YANILSAMASI OLUR

• 29 Temmuz 2013 Pazartesi 13:14:16

’’Onlar ki... onlara benzer bir şeyleri ben çok gördüm
Ve onlar bir zamanı tamamladılar, öyle yaptılar.’’ -edip cansever

Umarsızlığıyla özdeşti kadın... geçmişten bugüne hayat adına yetersizliklerini döküyordu da yaşadıklarını anlatırken satır aralarında kan kaybediyordu anıları.
Yaşam tarzının kazanımlarıyla elinde tuttuğu şarap kadehini ima ederek; ’’kaç kadehle geçiştirebilirim yalnızlığı,’’ dedi...

Şiir yazıyordu kadın... üstünde imge işlemeli bir elbise vardı; ’’ her dizenin kendine göre bir bakışı vardır: bazen bir gözyaşı yanılsaması olur; ben buna şarap tadı derim.’’
Saçlarına fotoğraf uzaklığındaydım. Kokusunda gecikmiş dokunuşların tadı vardı. Uzun bir göçe hazırlanır gibi usulca kaltkı kanepeden raftan eline bir kitap aldı eline... gözgöze geldik: ’’beklenmedik zamanlarda çantasından kitap çıkarıp karıştırmaya başlayan insanları yoklarsanız, selamlaşmanın ötesinde derin paragraflarla bitmek bilmeyen hikayelere çıkarsınız,’’ dedi.

Yıllar yılı hazırlıksız yakalanıp kağıt mendillere ufak parça kağıtlara post-itlere ve hatta beyaz giysiler giydiği günlerde o giysilere yazdığı şiirleri getirdi. O giysileri bir daha giymemiş yıkamamış yazdıkları silinmesin... özenle saklamış.

Hemen hemen herkesin hayatının aşk sahnelerinde loş ışıklı penceresi manzaralı bir oda bulunur. Kadın aşk sahnelerinden kalma alışkanlığıyla iki yakasını düğmeleyip dekoltesini kapattı... kumraldı otuzbeş yaşlarında buğday tenli balık etliydi de bir ara göğüslerinin hizasından film şeridi gibi seviştiğim kadınlar geçti. Bir sigara yaktı içine çektiği duman karıncalı olarak çıktı dudaklarından...

umarsızlığıyla özdeşti kadın... çok yorgundu. Zemherir bir havası vardı. İmge yüklüydü. Dizelerinin arasında tasarlanmış bir şarap tadı vardı. Son kadehi olmamış hiç. Yıllar geçtikçe şarabını yıllandırmış da aşk yaşadığı adamların kıvamını tutturamamış.

-koray demirkılıç