Aforizmalar-2 Deneme-32

• 27 Temmuz 2013 Cumartesi 10:52:53

** Boş zamanlarında arkadaş, dost ararsan kolayca bulursun. Ama ne yazık ki bulduklarının hepsi boştur.

** Sevgilin seni terk mi etti? Olsun. Sen de onu unut gitsin! İşte ödeştiniz…

** Baktım ki onun yüreği kocaman bir okyanus, benimki ise küçücük bir dere. Sonra da anladım neden beni fark etmediğini…

** Her gün yalnızlığımı süsleyip püsleyip piyasaya çıkarıyorum; alıcısı olmayacağını bile bile…

** Kim bilir kaç kere tövbe etti aşka, kaç kere bozdu tövbesini… Her defasında “Bu son!” dedi son olmayacağını bile bile…

** Verilen küçücük umutların karşılığı dayanılmaz acılar olmamalı.

** Aklınla seversen belki de âşık değilsin, yüreğinle seversen kesinlikle deli divanesin.

** Ayrılırken bana dedi ki: “Sen artık benim için hiçbir şeysin!” Oysa o, benim için artık sadece bir defa okunan eski bir kitaptı.

** Zehirli sözlerin panzehrini aradım durdum yıllarca. Bulabildim mi? Ne gezer? Ama gene de aramaya devam!

** Bana bir şey vermeyen kitap, benim için yazılmamış demektir. Öyleyse benim de o kitapla işim olmaz.

** Omuzlarındaki yük ağır geldiyse birazını kafana at; daha sonra da kafandakileri uygun bir yere boşalt.

** Yangını önce fark eden, önce söndürecek demek değildir.

** İyiliklerin azaldığı bir toplum sarsılır, iyiliklerin bittiği bir toplum yıkılır, iyiliklerin arttığı bir toplum geleceğe güvenle yürür.

** Günler insan gibidir. O nedenle bazıları yorgundur, bazıları mutsuzdur, bazıları deli doludur, bazıları hüzünlüdür, bazıları yeni doğmuştur ve bazıları da ölmek üzeredir.

** Mutlu ya da mutsuz olduğundan emin değil misin? Bak bakalım, içindeki karanlık her ışığı boğuyor mu, yoksa içindeki aydınlık hiç kararmıyor mu?

** Hezimet son değildir; pes etmektir son olan.

** Hayat defterlerimin sayısı kaç tane bilmiyorum, sadece çok olduğunu biliyorum. Sayfalarına çizik atılmayanı, baştan sona tüm sayfaları yazı ile dolu olanı, silmekten sayfalarının çoğu yırtılmış olanı, bir sayfa başlanıp bırakılmış olanı, yarısı dolu yarısı boş olanı, silinmeyen kalemle yazılmış olanı… Bir de kimse okumasın diye kilit altında tuttuğum, sobada yaktığım ve toprağa gömdüğüm defterlerim var. Şimdi biri çıkıp da benim defterimi dürmekten söz edebilir mi? Eder mi eder!

** Köhne fikirler, ölü bir aklın tabutunun paslı çivileridir. O nedenle, sökülüp atılmaları çok zordur.

** Duygu sürücü, akıl da at olursa arabaya hakim olmak zorlaşır. Aklın sürücü, duygunun at olduğu bir arabaya binmeyi tercih ederim.

** Denizin gelgitlerinin zararı kıyıyadır; aşkın da âşığadır. Ama ne kıyı ne de âşık bu durumdan şikâyetçidir.

** Başkalarının hürriyetlerini ellerinden alanlar, hürriyetleri ellerinden alınmayı hak etmişlerdir.

** Zaafların küçülttüğü, hatta öldürdüğü çok insan gördüm; ama büyüttüğü insana şimdiye kadar rastlayamadım.

** Yoksulluk, ne yazık ki çoğunlukla erdemlerin katili olarak karşımıza çıkar.

** Eğitim insan kişiliğine giydirilen bir elbisedir. Yalnız hazır bir elbise sanıp da aynı şeyi herkese giydirmeye çalışmamalıdır. Uymaz! O nedenle her insan için ayrı ayrı eğitim elbisesi dikilmelidir.

** Arkadaşımızdan, dostumuzdan, eşimizden, çocuğumuzdan, hatta köpeğimizden sadakat bekliyoruz. Ya biz kendimiz aynı sadakati onlara karşı gösteriyor muyuz?

** Zorba, sadece zordan anlar. O nedenle, her işini zorla yaptırtır ve zoru görünce de kaçar.

** Tohumda yaşama gücü olmasaydı, dünyada ne insan ne bitki ne de hayvan olurdu.

** Suçları haksızlıkları cezasız bırak, liyakatsizleri hak etmedikleri makamlara getir, adaleti adil olmayanlara teslim et, zengini daha zengin fakiri daha fakir yap, emeğin hakkını verme ki o devlet bir an önce tarihe gömülsün!

**

Sevgili okur, geçen sene yayımlanan Oruç Baba’dan Aforizmalar’ın ikinci kitap hazırlığını yapıyorum. Her zaman olduğu gibi şimdi de değerli öneri ve görüşlerinizi almak üzere bu çalışmayı da internet ortamında sizlerle paylaşmak istiyorum. Katkı sağlayacak yorum ve eleştirileriniz için şimdiden teşekkürler... (ÖFH)