Bıraktım artık bütün her şeyi, gireceğim bir beyaz kapıdan içeri. Her şey darmadağınık olmuşken kurtulacağım bu yükten, dertten. Önüm aydınlık bir yol. Kendime güvenim tam. Çıkacağım karanlıklar diyarından aydınlar diyarına...
Belki özgür bırakmayacaklar şu ütopyanın içinde ama ben yine de nefes alıp hayal edeceğim bir bir güzel olan her şeyi...
Kahvenin buharı yavaş yavaş uçmakta havalara , ben yudumlarken onu. Bazı analarım da keşke dediğim çok oluyor ama keşkeyle olsaydı, dünya farklı bir yer olurdu. Zamanın bandını geriye sarardık ve bütün o olan kötü deneyimler , hatıralar püf diye uçup giderdi , yaşanmamış sayardık. Ne yazık ki öyle keşke yok...
Eskilerde derdin tasanın bini bin paraydı şimdi ise ... söze lüzum yok al bütün derdim senin.Devamlı ütopyanın içerisindeyim ben zaten bir labirent var içinde boylu boyuna bütün her yeri kaplayan ben de çıkış yolunu bulmak isterim adeta.