SAĞANAK…

Teninin kokusunu taşıyor rüzgar koynunda.Yağmurlar sağanak sağanak yüreğime akıtıyor seni.Sel olup düşüyorsun gözlerimden yağmur misali.Senli günlerin hatıraları arasından doğuyor güneş.Yıldızlarla oturup senden konuşuyoruz her akşam.sonra içlerinden biri benim için kayıyor dilek tutayım diye.Belli ki onlar da istiyor kavuşmamızı.Seni anlatıyorum tanıyıp tanımadığım herkese.Kimisi hayranlıkla dinlerken beni kimisinin içlerinden “Deli mi bu kız?”dediklerini duyar gibi oluyorum.Tüm şehir tanıyor artık seni.Hepsinde bir parça seni buluyorum.Hepsi senin gibi dürüst,cesur,sevecen.Hepsi de sen gibi korkak ve acımasız…

Arada bir selam yolluyorum sana yıldızlarla söylemiyorlar mı yoksa?Yoksa,yoksa anlamıyor musun dillerinden…Yada inadına duymamazlıktan mı geliyorsun?Belki de beni deniyorsundur kim bilir?Ne zaman pes edeceğim senin için bir merak konusudur eminim.Söylesene,gerçekten ister misin senden vazgeçmemi?”Yüreğimde bittin artık,benim için bir hiçsin” dememi duymak ister misin?

Allah’ım nasıl bir şey bu?Adını koyamıyorum bir türlü.Çaresizlik desem değil.Acı desem?Immm…Bu da değil.Acı olsa yaşanır biterdi.Geçer giderdi.Galiba buldum;’gönül yarası’ dedikleri olmasın bu???

Allah’ım nasıl bir şey bu?Bu derdin sebebi de O,kurtuluşu da.Yarama tuz basan da o su serpen de.Ateş nasıl olurda ateşi söndürür???Kul nasıl olurda bir başka kula köle olur?Gören gözler nasıl olurda bir anda kör olur?Ey AŞK!Gördün mü nelere kadirsin sen...

Nisan yağmuru yağsın üzerime sağanak sağanak…Akıp gitsin hüzünle,kederler…Akıp gitsin dertler…

Eh bu günlük bu kadar yeter sana.Yıldızlar beni çağırıyor, bekletmek olmaz…Yine senden bahsedeceğiz bu akşam da.Dinlemek istersen sen de bu küçük aşk masalını aç pencereni bak yıldızlara biz orada olacağız…Aaa bak bir yıldız kayıyor benim için…Müsadenle…Ben yine seni diliyor olacağım…