Varlığıma sebep olan iki insanı uğurladım dün sabah islamiyetin yeşerdiği mübarek topraklara yoğun duygularla.Ağladım,güldüm,sevindim,üzüldüm karman karışık duygularla öptüm ellerini yüzlerini.Dilimde,gönlümde iyi temenniler ile."Bizim içinde yakarın dedim,dua edin" dedim bütün egoistliğim ile her zaman yaptığım gibi isteklerimden birini daha yükledim yorgun omuzlarına.Ve o iki insan bu yükü sevgi ile sırtladılar yüzlerinde melek gülümsemeleriyle.
Heycanlıydılar,telaşlıydılar,biraz buruk,biraz şaşkın.
Küçükken bana dağ gibi gelen babamı öpüp kucakladığımda şaşırdım.Nekadarda küçükdü kollarımın arasında.Zamanın eskittiği ellerini yüzlerini öperken ne kadarda minnet doluydum.

Kucaklaştık vedalaştık,hellaleştik,ayrıldık
gözden kaybolana kadar el salladık gizledim göz yaşlarımı ağladığımı görüp üzülmesinler diye Düşündüm ardıma bakıp bir an.Bu iki yaşlı insan az çekmedi bizim dertlerimizi çocukluğumuz ayrı ergenlğimiz ayrı yetişkinliğimiz ayrı dertti.Bütün güçlükleri sırtladılar bıkıp usanmadan nazımızı çektiler.Biz of dedik onlar of demedi.Biz yorulduk onlar dinlenmedi.Başımız sıkışsa kanatlarının her zaman açık olduğunu bildik.Sığınacak herdem kanat altı olduğunu bildiğimiz için umarsız hatalar yaptık hata yapmaktan çekinmedik.Biliyorduk ki hatalarımızla,günahlarımızla bize açık iki yürek var Ne gam!

İşte bu iki insanı uğurlarken Bir gün(O gün çok uzak olsun)ebediyen bizi bırakıp gideceği düşüncesi içimi üşüttü.Ağladım.Boğazımda koca bir kaya ile.Bencildim.Ne yapardım onlar olmasa?Ağladım bütün becilliğimle yokluklarındaki halime acıyarak.Yazık..

Dün sabah iki insanı uğurladım kutsal topraklara.Uçmak için çırpınan ak güvercin gibiydiler.Kalbimden bu iki yaşlı güvercini Allahıma emanet ederek uğurladım.Güvercin olarak yolcu ettiğim sevdiklerimi otuz gün sonra nura belenmiş olarak karşılamak istediğimi Allahıma dualar aracılığı ile bildirerek uğurladım.


İşte o yüzden içim rahat..
Allah tüm Hacı adaylarının ziyaretini kabul etsin.....