- 865 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
YİĞİTLİĞİN VE AÇLIĞIN DESTANI
Mehmet Sakarya’da, mevziide.
Dayanamaz da açlığa,
Koşar dalda gördüğü armuda.
Kalleş bir düşman kurşunu ile,
Öleceğini bile bile…
Budur kahrolası açlık.
Benzemez başka şeye.
Ve Nazım bunları yazdı diye,
Hasret gitmişti
Çok sevdiği memleketine…
Çok çarpışmalara girmişti, Mehmet.
Bazen göğüs göğse,
Süngüyle.
Hiçbir zaman, laf ettirmedi yiğitliğine.
Yenik düşmesi, sadece;
Dört günlük aç midesine…
Hiç sorun etmemişti hasreti.
Birinci olan mesele, boğaz meselesi.
Yani, Asıl mesele,
Ve bütün meselelerin de üstünde.
Onur monur dinlemez.
Yaşayanlar bilir ancak,
Gerisi bilmez, bilemez...
CEMAL EROĞLU
YİĞİTLİĞİN VE AÇLIĞIN DESTANI Yazısına Yorum Yap
"YİĞİTLİĞİN VE AÇLIĞIN DESTANI" başlıklı yazı ile ilgili düşüncelerinizi ve eleştirilerinizi diğer okuyucular ile paylaşın.