KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Bir An
Bir an bakışın bakışıma değdi. Sende ne oldu inanki bilmiyorum. Bende mi? Hep aynı şey. Önce vücudum yay gibi gerildi baştan aşağı. Kalbim kanı öyle bi pompaladı ki ölüyorum sandım önce. İlk nefesimi alıyormuş hissine kapıldım. Titredim ve gözlerim doldu.
Tabiki bir daha bakmadım yüzüne. Yokmuşsun gibi davrandım. Yoksa bu saçma rolümü sona erdirir koşar sarılırdım sana ve deli gibi ağlardım. Tüm acizliğimi gösterirdim.
Bitiyorum, tükeniyorum ve çok seviyorum. Seni gördüğüm an günüm gecem sona eriyor. Hayatım anlamsızlaşıyor. Sen? Nasıl böyle sakin kalabiliyorsun? Yoksa rolünde çok mu iyisin?
Bugünde sona erdi günüm gecem. Rolümü yaptım. Yalandan gülücükler saçmayı bıraktım. Ve ağlıyorum. Saklamadan, utanmadan!
YORUMLAR
İşte o noktada herşey anlamsızlaşıyor zaten.. Seviyorsun, o yokken onu yaşıyorsun,onu kendinde betimliyorsun, kalbinde büyütüp tüm bedenine hükmettiriyorsun. Ama o gayet sakin; ne var ki bunda? havalarında.. Ve o nokta benim gözümde hiçe uğraşılmış bir nokta. Ama garip olan şu ki ne olursa olsun onda kusur bulamıyorum ben yine aynılarını yaşıyorum senin dediğin gibi bıkmadan, usanmadan.. :) Ellerine sağlık çok güzel..
