İyi yazmıyorsun arkadaş.

Kötü derecede/biçimde saçmalıyorsun.

Satırlar yazdığını sanıyorsun ancak KOCAMAN KOCAMAN yanılıyorsun.

Ne dediğinden anlaşılır bir cümle yok.

Neler söylediğinden mivaylayan sabah kedilerin de bir şey anladığı yok.

Havalı havalı takılıyorsun gibi.

Burnunla hayatı izliyorsun gibi.

Kimseyle usulca oturup, edebiyatı tartışmıyorsun.

Uzun soluklu tartışmayı, bir konudan aydınlatarak bahsetmeyi, bir olayı detaylı anlatmayı, bir çocuğu güldürmeyi, bir taşa selam vermeyi, bir yaşlıya yardımda bulunmayı, yüreğindekileri herkesle paylaşmayı, yolculuk yaparken yol arkadaşı edinmeyi, şehirleri komplike dolaşmayı; bilmiyorsun.

Bilmiyorsun.

Bildiklerin yalanlardan ibaret.

Bildiklerin değişken yapıda.

Düz bir çizgide yürüyorsun.

Çok inatçısın.

Her halini aşka bağlıyorsun.

Bütün seslenmelerin sevgiye dair akıyor.

Gözlerini tam açmıyorsun arkadaş.

Sıkıntıların var.

Ruhun sakatlanmış gibi.

Daldan dala bir atlayışın var bu hayatta.

Kendine verdiğin sözleri tutmakla kalmayıp, yeni sözler çiğniyorsun ayaklarınla.

Yerin dibini öpüyorsun hemen hemen her gün.

Gündüzlere erken kalkmıyorsun.

Geceleri sabah etmekle aya ve yıldızlara haksızlık yapıyorsun.

Yapma.

Etme.

Yazıktır.

Günahtır.

Sana.





Mehmet Selim ÇİÇEK
19 Temmuz 2013, Kızıltepe