Yollarda kaldı gözler..Taa o geride kalanları aradı hep..Binip bir araca son sürat geçmişe koştu beden.. Yürekse kucaklıyordu kocaman bir dünü ve bucaksız yarını.. Göz gözü görmüyordu aslında..Bu hız bizi sevdiklerimize ulaştırırken ömrümüzü de tüketiyordu.. Ayak uçlarımız üşüyordu rüzgarla öpüşmekten..Güneşe kol kanat açıp bırakıverdik ruhumuzu..Uzakta kalıyordu bir şeyler.. Ve yeni yerlere yeni kimselere yaklaşıyorduk..Hayatla insan ilk başta değil ölürken tanışacaktı.. İnsan misafir hayat yoldaş ve dünya bir handı..Bu hengame bu girdap Denizliyi bile yutardı..Deniz gibi insanları bile aynı şeyi tekrar tekrar gösterip farklı cevaplar alıyordu kainat..Biz nasıl yaratık idik ki kopya çekip yaşayamadık.Oysa gözümüz hep başkalarındaydı.. Gözümüz kör değilmiş..Kör olan aklımızmış.. İleri daha ileri gitmişiz biz.. Körümüz göz olmuş..!!

T.EXIN-2013