KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
ÖĞRETMENLERİMİZE
“Bana çiçek getirin,dünyanın bütün çiçeklerini buraya getirin.”
Bir köy öğretmeninin son sözleriydi bunlar.Son nefesinde bile içinde öğretme aşkı olan bir öğretmenin son sözleri.Kır ve dağ çiçeklerini,fesleğenlerini,Isparta güllerini hepsini hepsini istiyordu.Son bir ders verecekti onlara,son şarkısını söyleyecekti.Çiçeklerini istiyordu onları son kez sulamak,doya doya koklamak istiyordu.Yetiştirdiği bahçenin yarıda kalmasını tarumar olmasını istemiyordu.Solmasın istiyordu çiçekleri,koparılmasın,yetişsin yeni filizler versin istiyordu.
Son nefesinde bile öğrencilerin düşünecek kadar fedakardır öğretmen.Ne karlı yollar yıldırabilir onu ne de yokluk.
Bir annenin şefkatli elidir öğretmen.Anne kadar sıcaktır,onun kadar yakın,onun kadar merhametli.
Bir baba kadar yiğittir yüreği öğretmenin.Baba kadar koruyucu,baba kadar gözü pek.
Bir ulusun bütün umutlarını taşır yüreğinde.O ilericidir,O kurtarıcıdır.Dua kadar kutsaldır dillerde.
O Atatürk’tür; önderdir….
O Mevlana’dır;hoşgörüdür…
O Yunus’tur;bilgedir..
O Eyüp’tür,sabırdır.
Medeniyettir öğretmen.İrfandır.Bilimdir öğretmen.Cehaletin en büyük düşmanıdır.Hz.Ali’nin uğruna kırk yıl köleliğidir öğretmen.
O “umut”tur umut ise “gelecek”.
O Atatürk’tür….
O Mevlana’dır…
O Yunus’tur..
O,o ÖĞRETMEN’dir.
(Dünyanın Bütün Çiçekleri adlı şiirden esinlenerek yazılmıştır.)
YORUMLAR
o halde farkına vardırsın kendilerinin öğrenciler de öğretmenler de...asıl önemli olan şikâyet etmek değil sorunun giderilmesine uygun çözümler bulmaktır..unutmayın ki hepimiz de bir zamanlar öğrenciydik...topu öğrencilerin öğretmenlere, öğretmenlerin de öğrencilere, öğretmenlerin velilere, velilerin idareye,idarenin ise millî eğitime, millî eüğitimin ise sisteme atmları hiç bir şeyi çözmez..hep birlikte bu soruna sahip çıkmadıkça ancak havanda su dövmüş oluruz...birlik ve beraberlik ruhunu harekete geçirmedikçe, ileriye doğru olumlu adımlar atmadıkça ve öğretmeni de öğrenciyi de düşman gibi görmedikçe işler yoluna girer ve herkes eğitim ve öğretim için seferber olursa, toplumun en önemli bu unsurunu canlı tuttukça şikâyetler azalır hatta yok olur...yoksa yok olan bu kafayla toplum, geleceğimiz, umutlarımız ve çocuklarımız olur ki bunun da vebalini kolay kolay ödeyemeyiz asla...
güzel yazıya lütfen kimdse gölge düşürmesin...ben çok beğendim yazıyı...sevgili Betül'ü yürekten kutlarım..teşekkürler...emekli bir öğretmen olarak çok etkilendim ve duygulandım...sevgi ve saygımla...
Çok değerli, anlamlı, duygulu bir yazı.
Yazarına teşekkürler.
Sevgiyle.
Olgun Ekinci tarafından 4/7/2008 5:41:30 PM zamanında düzenlenmiştir.
Ne yazık ki yeni nesil öğrenciler öğretmenlerin bu erdemlerinin farkında değiller...
