Ali bilgin tek başına yaşayan herkesten farklı saf temiz kendi bir dünyası vardı.
Parası bittiği zaman başka şehirlere gider çalışırdı belli bir süre kendisini kaştaracak parayı kazandıktan sonra köye dönerdi.
Alinin elinde evin anahtarı takılı uzunca zinciri elinde taşırdı sağa sola çevirerek parmağına dolardı çorak dam yapıda kasım kilenin Ahmet ve deli Mahmut yan yana gelirdi sohbet ederlerdi ıslığıyla güzel türkü söylerdi.
Yunak sırası aliye gelmişti sanırım kadınların yevmiyesi dört liraydı ali çamaşırlarını yıkatmak için bir bayanla dört liraya anlaşmıştı.
Çamaşırlarını kazanın içine koyarak kazanı da sırtlayıp yunağa gitmek için yokuş yukarı dalgın dalgın yol alıyordu.
Gittiği güzergahta keskin davar köpeklerinin olduğunu biliyordu dalgınlığından dolayı unutmuştu belki garibimin parası azalmıştı.
Aslan alinin dalgın dalgın yürüdüğünü görünce usulca aliye doğru yürüdü ve yaklaştı birden bire köpek sesi çıkararak alinin baldırına hav diyerek yapıştı!
Ali neye uğradığını bilemedi oy anam oy ben öldüm diyerek yere yığıldı sırtındaki kazan dereye kadar yuvarlandı çamaşırların sağa sola savruldu.
Ali aslanı görünce sinirinden ağladı aslan bu yapılır mı diye bağırdı aslan da gülmekten yere oturdu .
Aslanla ali oturdukları yerde kalkarak çamaşırları toplayarak tekrar kazana koydular,aslanın annesi (hane)de seyrediyormuş olup bitenleri görmüş,hane aliyle aslanı evin önündeki sekuye oturttu böyle şaka olmayacağını anlattı aslana ceza olarak yevmiyeci kadının parasını aslanın vermesini söyledi aslan itiraz etse de hani o vermezse ben vereceğim dedi ve öpüşerek barıştırdı!..1970
Aşur şahin 11.07.2013