ERKEK ARKADAŞ

• 10 Temmuz 2013 Çarşamba 09:51:14

Mahallenin kızları yandan yandan gülerek, şeytansı ,muzip bir edayla yanıma geliyorlardı.Hayırdır inşallah. ,bakalım yine ne yumurtlayacaklar dedim. Anladım tabi yine garip bir şey soracaklarını. Bu geliş hiç hayra benzemiyordu. Kem küm deyip karşımda gülerken hadi rahat olun , yine ne oldu deyip şakalaştım kızlarla.İçlerinden en delisine baktım . Gülerek şey abla bir şey soracağız da dedi. Bildiğim bir şey ise içtenlikle cevap vereceğimi söyledim Gerçekten kafaları çok karışık olmalıydı . Deli kız atıldı ve ‘’Biz deminden beri tartışıyoruz da erkek arkadaş olur mu diye ,sen ne dersin bu konuda abla ‘’ dedi.Ben şimdi bunlara erkek arkadaşın olup olmayacağını nasıl anlatacağım. Beklemediğim bu soru karşısında onların anlayacağı dilden ilk önce biraz takıldım kızlara .
Onlar beni anlayışlı, ve her konuyu konuşmaya açık bir abla olarak görürken cidden ablalık veya yetişkinlik havalarına girmek olmazdı.Her zamanki halimle doğal olmaya karar verdim ,zaten başka türlü yapamayacağım aşikar ,bari kendim olayım da çocuklara faydam olsun dedim ve başladım anlatmaya.
Kızlar bakın şimdi size ne anlatacağım:
‘’Lisede bir çocuğun yanına oturttu beni hoca .Çocuğu çok merak ediyordum.Geldi ,nasip işte yanıma düştü,Şu saçı başı her yeri bembeyaz çocuklardandı.Çok sempatikti.Birbirimizi o kadar sevdik ki.Hiç ayrılmıyorduk.Okuldan beraber çıkıp eve bile beraber gidiyorduk.Otobüs duraklarında beklerken yaya yürümeye karar verip duraktan ayrılıyorduk .Neden biliyor musunuz? Muhabbet edebilmek için.O beni sınıf içinde çok koruyordu ,bende onu.Sonra hoca yanımıza bir kız koydu.Ama kız illa da ortada oturmak istedi.O kadar sinir olduk ki kıza .Caalozun tekiydi.Çok neşeli dışa dönük bir kızdı.Aynı zamanda boşboğaz ,ukala.Kız garip bir kızdı .Saçlarını taramak için okula tarak getiren kokoşlardandı.Yine tarağını çıkarmış saçını tararken ,erkek arkadaşım bir anlık sıranın üzerine konulan tarağı aldı ve saçını taradı.Sözde şaka yaptı.Kız sınıfın içinde ‘’Fırçamda beyaz kıllar’’diye bağırmaya başladı.Ben çok üzüldüm ve çok kızdım.Çünkü arkadaşımı utandırıyordu.Onun hep yanımızdan kalkmasını istedik.Fakat kız kalkmadı.Biz beraber olmayı çok seviyor,muhabbet ediyorduk .O ise sürekli zorla araya giriyordu.
İki arkadaş değil, kardeş olduğumuzu sanmıştım.
Böylece günler geçerken samimiyetimiz bütün okula yayılmıştı.Bizi yalnız gören senin öbürü nerede diyordu.O benimle ,ben onunla anılır olmuştum.Okul çıkışı onunla beni yan yana gören delikanlılar ‘’Beyaza bak bu kızı nasıl ayarladı ya’’diyorlardı.Duyunca aptallar bizi sevgili sanıyor diyorduk ve gülüyorduk.
Sonra onun bir arkadaşı bana kafayı takıp her gün bizim sınıfa gelince çok kızmaya başladı.Bir ara abim olduğu geçti muhabbetler arasında ve eyvah dedi.Yavaş yavaş neler oluyor demeye başlamıştım.Güzel arkadaşlığımızın ömrü bitmişti.Ben bunu hissedince çok üzüldüm ve ayrıldık.Beklemediğim bir şeydi onun bana bir kız olarak bakması,nedense öyle düşünmütüm.
………….
Çocukken çok sevdiğim bir arkadaşım vardı.Çok küçüktük ve çok iyi anlaşırdık.Büyüyünce ayrı şehirlerdeydik ve birbirimizi unutmuştuk.O genç olmuş nişanlanmıştı.Bir gün bizim apartmana bir akrabalarına gelmişlerdi.Evleneceği kız bir bahaneyle kapıyı çaldı ve beni görmek istedi.Daha evlenmeden beni duymuş çok rahatsız olmuştu.Beş yaşında falandık belki de.Yani küçüksen bile büyüyünce karısı,nişanlısı bela başa.Çok komikti doğrusu.Neredeyse bebekken yapılan bir arkadaşlık kıskanılıyordu
Daha sonraki arkadaşlıklarım ise yazışırken çok güzeldi.Fakat sadece yazışmalı belki de . Eğer bir yerde resminizi görürse yandınız. Bilemiyorum kızlar siz bilirsiniz ama ben artık yazışmaya da karşıyım.Çünkü bayanlar yaradılış olarak buna müsait ama erkekler değiller galiba.Zamanla muhabbet yavaş yavaş kayar gibi oluyor ,olmasa daha iyi.
Yazışmalarda erkekler zamanla muhabbeti kaydırınca üzülen yine siz oluyorsunuz.
Atık şuna inanıyorum ki kadınla erkek arasında küçük büyük diye bir şey yok.En son arkadaşım benden onbeş yaş küçüktü ,ben bunun rahatlığıyla onunla konuşurken o çoktan uçmuştu.Doğrusu beni çok üzdü.İnsan insanla konuşur diye düşünen bir ailede yetiştim ,çok serbest bir ailem var ama yok kesinlikle annem bizi yanlış yetiştirmiş diye düşünüyorum artık.Çocuklarıma ,arkadaş konusunda karışmam ama tavsiye de etmem doğrusu.
Kızlar dinleyin, bakın size ne anlatacağım Bir aile vardı.Karı koca yaşlılardı.Adamın karısı şeker hastalığından göremiyordu.Eşim de sürekli hadi gidelim diyordu.Ben gidince çok utanıyordum .Çünkü karısı göremiyor,adam bize yemek hazırlıyordu.Bir gün mutfağa girdim amca ben hazırlarım dedim.Adam çıkmadı ve beraber hazırladık.Öyle olmuştu ki her uğradığımızda ikimiz mutfakta sofra hazırlıyorduk.Bir gün karısı öldü .Amcanın evlendiğini duyduk.Ben çok şaşırdım .Amcayı ziyaret etmek istemedim ,çünkü ölen teyzeyi çok seviyordum.Sanki ona ihanet ediyor gibi hissettim galiba.Fakat eşim zorladı ve gittik.Amca hatta dede benim yaşımda bir kızla evlenmişti.Çok şaşırdım ve bir an eyvah mutfak dedim.
Allah insanı bir kadın bir erkek yaratırken ,birbirlerine karşı da bir çekici güç koymuş sanki içlerine Ben çok temiz bir kalple çok denedim .İnanın olmuyor,ama biliyorum ki gençsiniz.Nasihati sevmezsiniz.İlla da kendiniz denemek istersiniz.Bende sizi bırakıyorum çarpa çarpa öğrenin bu hayatı.
Kızlar kararı vermiş gibiydiler ayrılırken haklısın ,olmamalı diyorlardı ama doğrusu hiç inanmadım.Çünkü insan meraklı bir varlık ,kendisi toslamadan anlamıyor.