Ben neden rüya görmeyi çok seviyorum biliyor musun, ve Rabb’ime dua ederek en güzelini görmek için?
En güzel hayat orda da ondan. Korkmuşsan ve aldatılmışsan ve çözememişsen davayı uyanıyor ve şükrediyorsun. Mutluysam ve özgürsem ve tutulmuşsam iki dakikalık muhabbete bir bütün gün yetecek huzuru buluyorum rüyamı unutmuşsam bile.
En çok motorla ağaçları yara yara gezmeyi, ve berrak sularda çılgınca dolanıp arınmayı seviyorum.
Yeni filizlenmiş dallar görünce hayra yoruyorum. Işık ışık parlıyorsa
sema günüme gün doğduruyorum.
Kırmızıdan korku, yeşilden medet...
Bir de hiç olmadığım kadar güzel, saf ve temiz ak entarimle siyah atın üstünde şahlanmışsam kendimi dünyanın üstüne ağ atmış gibi hissediyorum.
Hele bir de gök gözlü babacığım bazen bir göz busesi, bazen iki çift söz hediyesi getirmişse düşüme yazın yanmıyor, kışın üşümüyorum...
Kocaman inekler arasında kan ter içinde kalırsam çok büyük servetlere gebe "mal" bereketiyle bereketleniyorum.
Kocaman bir dağ yıkılıp, yeniden parça pinçik yığılmışsa tepe misali
hayrete düşüyorum. Kocaman dağların yıkılıp, tepe olmasıyla yetinebilenlere şaşırıyorum.
Bazen çok gizli bir hazinenin yerini öğreniyorum. Gidip almadım hiç birini. Ama onlar benim biliyorum .
Rüya bu ya, en büyük servetimi içimde tutmaktan gurur duyuyorum.
Azıcık fısıldadım, tılsımını kaybetti. Artık susuyorum. Orda bir servet var uzakta... Gitmesem de " benim" biliyorum.
Belki, Simyacı misali en büyük serveti bir sürü uğraşıp, dönüp dolaşıp yüreğimde bulmaktan korkuyorum.

Ne savaş görüyorum, ne de aksiyonlar üretiyorum. Karga, kuş, su, çiçek böcek hanım evladı düşlerde geziniyorum. Ben yüreğimden geçmeyen kurgular kurgulamıyorum.

Yine çok dileyip gaipten bir haber bu gecede uykunun kollarında sızıyorum.
Bu geceki rüyam sana gelsin bebeğim. Ben sana anlatırım sen gündüz niyetine, suya karşı yorarsın.

Rüya ya bu...
Rüya yahu bu...