- 847 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
deneme deneme
deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme denemedeneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme denemedeneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme denemedeneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme denemedeneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme denemedeneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme denemedeneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme denemedeneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme deneme
YORUMLAR
Büyüyen şehirleri, küçülen insanları, devleşen hayvanların hiçbirini suçlamıyorum. Çocuklar da artık büyük doğuyor. Bizim çocukluğumuzda da acılar vardı, tertemiz yüreğimizden gözlerimize, yüzümüze vuran mavi mavi üzüntüler vardı, fakirliğimiz vardı, zenginliği verecek kitaplarımız vardı, öğrenmek için bir hayatımız vardı. Tüm mevsimlerin huylarına alışık, her şeye hazır beklerdik, ölüme bile hazırdık, öğrenmeye, yaşamaya, direnmeye, fırtınaya karşı koymaya… Dünya bize sevimli hayvanların sevgisiyle anlatılan çizgi romanlarda okutulmadı, bizzat o hayvanlarla beraber yaşadık, ne yüzümüze gülen sevimli bir ayı, nede dost olan bir aslan gördük...
Çok güzel bir yazıydı.
Düşündürücü ve doluydu.
Dokunaklıydı..
Tebrikler..