İŞTE HAYAT

• 5 Temmuz 2013 Cuma 10:33:08

Ağlayan bebeğini duyan anne hemen yanına koştu.Yatağından severek aldı ve oracıktaki koltuğa oturdu.Göğüsleri süt dolmuştu.Eliyle hangi göğsünü emdireceğine karar vermeye çalıştı.Sağ göğsü daha bir doluydu.Bebeğini sağına alarak emzirmeye başladı.
Kıtlıktan çıkmışçasına annesinin göğsüne abanan bebek sömürücesine emdi.Kadın yavaş ol diye sevdi bebeğini .Kadının göğsünün yarısı neredeyse ağzındaydı bebeğin.Rahatsız olan kadın yavaş dedi ve ayırmaya çalıştı.Fakat bebek kopmuyordu göğsünden.Kadın korktu ,ısrarla çekmeye çalıştı.Bebek kene gibi yapışmıştı.
Bebek hırsla ve çılgınca emip duruyordu.Artık süt falan da kalmamıştı ama durmuyordu.Kadının artık içi çekilmeye başlamış ve baygınlık gelmişti içine.
Bebek aynı hızla ve hırsla sömürüyordu kadını.Artık göğsü acıyan ve korkan kadın ağlamaya başladı.Çocuk ne varsa emdi.
Kadının damarlarını emdi.Bütün kanını ve etini de Göğsü sadece içi boş bir balonu andırıyordu.
Bebek emdikçe kadından daha büyük olmuştu.Bebek büyüyor kadın küçülüyordu.Emdi ,emdi kadının bütün iç organlarını karnına doldurdu.Kadın yarı baygın son anlarını yaşıyordu.Bütün sıvı ve katı kısmı bitirince annesini bıraktı. Anne boş ,buruşuk bir balona dönmüştü.İpek bir örtü gibi koltuktan süzüldü ve son nefesini verdi.
Bebek kocaman bir dev bebek olmuştu.Anne ise sönük bir balon yerde .İşte hayatın özeti buydu.