KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 604 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
Vakitlice
Kendimi indirmek istiyorum sırtımdan,
Ağır geliyorum artık ve taşıyamıyor bu yükü bu beden,
Bir an durup dinlenmeler kesmiyor artık beni,
Yol almak öyle zor ki bilemezsin,
Şimdi bir yoldaşım olsa diyorum bazen,
Birlikte ilerlesek yorulmadan
Sonra aklıma sen geliyorsun ve diyorumki
Boşver..
Bu can kendine ağır gelirken gerek yok başka bir yüke!
Ne acı bu denli yıpratmış olman beni,
Bu fırsatı vermiş olmam sana ne acı,
Vakitlice gitmem gerek şimdi
Malum yol uzun ,
Birbaşınalık zor
Sen bilmezsin insanın kendine ağır gelmesi çok acı.
NEVRA...
YORUMLAR
Yazdıkça çoğaltıp çoğalan biri için bir başınalıktan laf açmak cesaret ister bence. Vakit aklı kurcalayan bir unsur olmuş sevindim. Ben de akşam trafiğinden önce aklıma çöreklenişine şaşırmıştım vakitlerin. Yazı kısa ve özdü. Biliyordu ne istediğini. Tek derdi söyleyip kurtulmaktı. Oysa kalem azıcık dönse kendi etrafında, daha ne çok görüp söyleyecekleri olacak kim bilir. Tebrikle.
