Şizofrenler Kan Ağlar 2

• 4 Temmuz 2013 Perşembe 02:32:59

’’Alfred Camus’’ Roma’lı bir gemici. İzmir’e iş için gelmişti bir daha geri dönmek nasip olmadı yirmisekiz yaşında uzun boylu mavi gözlü kısa saçlı kirli sakallı genç kızlar için çok fazla yakışıklı genç bir denizci Alfred Camus. Onun dünyası ise Ayşe’sinden ibaret. Genç kızların hiç biri umurunda değil delikanlının.

Alsancak limanına demir atalı iki saat olmuştu. Yorgun Alfred gemide kalıp dinlenmeyi tercih etmiş taa ki içinden gelen bir ses haydi dostum kaldır o lanet olasıca koca kıçını böyle ne zamana kadar yatıp gevşek hareketlerine devam etmeyi düşünüyorsun diye haykırıyordu birden ayaklandı bizim yakışıklı Alfred Camus İzmir’i de çok merak ediyordu halbuki ama çok yorgundu yol boyunca neredeyse hiç dinlenemedi. Bunu pekte umursamadı zaten o içinden gelen sese kulak verdi bir güzel hazırlanıp gemiden dışarı çıktı İzmir’in enfes o dillere destan upuzun sahilinin üzerindeydi artık sağa sola bakınıp elinde ki sigarası ile İzmir turu atıyordu.

Böylece belki de bir ömür geçireceği İzmir günleri başlamış oluyordu Camus için güzel kızlar özgür bir şehir yabancı bakışlar altında sürüp gidiyordu yanında anlaşabildiği tek arkadaşı vardı Rodrigo İspanyol kaptan Alfred’e göre daha mütevazi. Geminin vazgeçilmezi işin tuhafı da Rodrigo gibi bir insanın Alfred gibi birisiyle nasıl arkadaşlık yapabiliyor olması kendisinden çok daha fazla genç ve bir o kadar da tuhaf davranışlar sergileyen bir İtalyan hayalperest Camus ile.

Alfred İzmir’e gelişinin ikinci gününde dışarı çıkıp alışveriş yapmak zorundaydı çünkü üçüncü günlerinde İzmir’den hareket edip Ege’nin başka bir incisi Yunanistan’a gideceklerdi yanında sigarası kalmamış elbiseleri de bir o kadar eskimişti artık. Bizim kaptan Rodrigo hadi Alfred çıkıp alışveriş yapmalıyız kendimize bakalım biraz dostum belki güzel Türk kızlarıyla tanışırız. Hey Rodrigo sana kim baksın üflesem yok olursun dostum diye kocaman bir kahkaha attı Camus.

Saat 11.30 civarı dışarıya çıktılar kurt kaptan ve bizim genç İtalyan Camus İzmir’e gelip kemeraltı çarşısına uğramamak ve alışveriş yapmamak bu tahmin edilemez dostum mutlaka yapmalısın bunu. Böyle diyordu Yaşlı kaptan Camus’a bu elbiselere İtalya’da sahip olamazsın bir gemici maaşıyla koca pislik hadi hızlan biraz bir an önce keyfimiz yerine gelsin.
Alışverişi tamamlamışlardı artık gemiye dönme ve geri dönüşü bekleme zamanı gelmişti.