KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1776 Okunma
- 20 Yorum
- 3 Beğeni
Ayaklarımı Suya Değdirdiğim Son Haziran Günü
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
Kız, telaşla sordu yaşlı balıkçıya.
-amca, fosfor nedir bilir misin?
Balıkçı kızın genç yüzüne şöyle bir baktı. Balık pullarıyla dolu elleriyle ağın içinde kalan son balığı da alıp kovaya attı.
-ben fosforu çocukluğumdan beri Akdeniz’in gözleri diye bilirim."
-kime sorsam yanlış biliyor. Fosforla Akdeniz’in ne ilgisi var ki, kimyasal bir şey fosfor. Ben de gidip gelip ödevimi ilgisi olmayan kişilere soruyorum. Yarın sınav ödevi vermem gerek. Bununla ilgili hiç bir şey yapamadım. Ne olacak bilmiyorum.
O anda kovaya atılan son balık sudan fırlayıp genç kızın yorgun ayakkabılarının üstüne düştü. Fosforlu gözleriyle kızın gözleriyle göz göze geldi. Can çekişir haldeydi. Birkaç saniye içinde bütün Akdeniz’i anlatmış gibiydi.
Neresinde yosunlar vardı.
Neresinde yavrular, neresinde yorgun balıklar.
Gözlerinde yunuslar atlıyordu. Nehirler, dağlar, sazlar, yaylalar, vadiler iç içe girip çıkıyordu. Daha bir ak ak oluyordu deniz. İçinde deniz anaları oynaşıyordu. Onlar genç kıza gülümsüyordu, genç kız şaşkın şaşkın bakıyordu.
Ne yapacağını bilmeden fosfor gözlü balığı alıp, cebine attı. Yürüdü...
Bir ödeve bunları yazsa olur muydu?
Deli derlerdi belki de;
Desinler: O zaman anlamıştı ki cebinde kendisine küçücük ama bakışlarıyla kendisine çok şey anlatabilen bir balıktı fosfor.
Ödevine
Akdeniz’i Cebinde Taşıyan Kız diye başladı.
Fosfor: Bizim sandığımız gibi aslında kimyasal bir madde değildir... Akdeniz’in gözleriymiş. Nasıl mı?
Diye devam etti... Gülümseyerek.
Öğretmen/se okurken, ağlıyordu.
-balık ne oldu derseniz?
-Akdeniz’deydi. Güzel güzel yüzüyordu.
Eftelya... Fosforu Yorgun Ayakkabılarıyla Öğrenen Kız.
2013/Son /Haziran
YORUMLAR
Bakıyor muydun, sen ve Akdeniz. Gözlerin birleşmesi ne hoş..
Akdeniz'e tekrar yolum düştüğünde ilk iş gözlerine bakacağım :)
sabah sabah bu çok iyi geldi bu öykü...
tebrikler Eftelya...
hakettiği yerde hakkıyla duran bir hikaye.
bir hayat gizlenmiş satırlar.
kitaplar dolusu anlam
ötesine yine ancak sen geçebilirsin
akdeniz okyanusa ne kadar küçük geliyorsa
doğru dedin,akdeniz ancak cebine sığar,büyüklüğünün yanında
tebrik ederim.
sevgilerimle
Kutlarım bebeğim, nasıl güzeldi bu yazın böyle.
Yazı bölümüne uğradığım yok, tam kapattım çıkış yaptım sayfaya öyle baktım da gördüm.:( Neyse ki kısaymış Allah' tan seve seve okudum.
Çok çok çok hoştu. Kutlarım canım, hayat sana hep gülümsesin, balıklar da...
Aslında öykü kısa yazılmış olsa da uzun uzun anlam taşıyan cümleleri sayesin de çok uzundu anlayana.
-balık ne oldu derseniz?
-Akdeniz’deydi. Güzel güzel yüzüyordu.
En azından balığın akibetini biliyoruz:))
Tebrikler yazarım, çok sevgimle.
Balık gözlere iyi gelmiyormuş boşuna..
Meğer Akdeniz onunla dalarmış ufuklara
Tebriklerimle Eftelyacım
Uzun zamandan beri ne hikaye, ne de deneme okumuyordum.
Oysa bu konularda bayağı tecrübe sahibi sayılırım.
Şimdi,
tesadüfen yolum düştü bu sayfaya ve, Akdeniz'i Cebinde Taşıyan kız ile tanıştım.
Bence bu yazı daha da uzun olmalıydı.
Bu güzel anlatım bu kadar kısa bitmemeli, Akdeniz'i, ya da tüm denizleri sarıp sarmalamalı, kucağında barındırdığı tüm varlıklara resmi geçit yaptırmalıydı.
Ve,
sadece öğretmenini değil de, tüm Türkiye'yi ağlatmalıydı.
Bu güçlü kalem, diliyorum çok güzellikleri serecektir zaman ilerledikçe gözlerimizin önüne.
Tebrik ediyorum.
Çok güzeldi cidden,çok farklıydı...Ben bayıldım bu hikayeye...
Tebrikler cimcime, bölüm kesinlikle edebiyatla ilgili olmalı, katıldım şimdi sana geleceğin yazarı...
Sevgilerimle
Güzel kızım...
Her bir soruya iki çeşit cevap verilir...
1. Anlamı üzerinde olup anlayabilmek için herhangi bir çaba gerektirmeyen...
Örneğin: Fosfor atom numarası 15, atom ağırlığı 31 olan elementtir...
2. Derin anlam içeren ve ancak aklı selim olanın anlayabileceği cevaplar...
Balıkçının cevabı gibi...
Öğretmenin de bu cevabı çok beğeneceğinden eminim.
Ben de çok beğendim.
Ama en çok da Sinem Kızımın bu öyküyü bizlerle paylaşmasını beğendim.
kalemine sağlık şairim.
çok hoş etkili ve okuyucuya cazip gelen bir konu.
akıcı güzel anlatım.
kaleminize sağlık.
Akdenizi sadece cebinde değil yüreğinin derinliklerinde taşıyan cimcime kız kardeş, ne güzel anlatmışsın fosforun gerçek anlamını, yürekten kutladım seni can kız kardeş,,,
Kocaman sevgi ve selamlarımla...
BALIĞIN BAKIŞI
Göz kırparsın ;
Denizi seven adama ,
Sadece seni o anlar .
Mavi sularda yüzerken ;
Merak etmesen olmazmıydı .
Gök yüzü mavisini ,bulutları .
Üstüne istemezdin yorgan ,
Üşüttün mü öksürmezdin .
Yanında yoktu ki annen .
Yosunlar sorarlar ;
Saklanbaç oynadığın o kayalar .
Senden kaçardı küçük balıklar .
Kardeşlerin düşlerler ,
Şimdi nerede ,
Merak ettiği bulutlarla mı birlikte .
Yoruldum hiç demezdin ,
Yüzerdin durmadan .
Yağ da son yüzmen,zevk almadın...
Fosforu yorgun ayakkabılarıyla öğreten kıza ,tebrik ederim saygılarımla.
Ayaklarımı Suya Değdirdiğim Son Haziran Günü:
Hep merak ederdim; Eftelya neden Akdeniz'i cebinde taşır diye. Ama cebinden bir balık çıkacağı hiç aklıma gelmemişti.
Hele ki o balığın gözlerinle bizlere Akdeniz'i anlatacağını hiç düşünemezdim.
Kutlarım o yorgun ayakkabılarını çıkarıp, ayın son gününde gerçek fosforla bizleri buluşturan yazarımıza.
Sevgiyle Eftelya.
alkışı hak eden
ak denizi ve yorgun
ayaklı kızı gönülden alkışlıyorum
Gerçeği söylemek gerekirse yazınızın önemini okuyunca duygularım coştu ve hikmet dolu anlatışlar vücudumu sızlattı bu demek değilki anlatılan konu beni etkileyen konunun anlaşılması.
İnsan olarak her hangi bir kunuyu görmek değil bakmak okumak değil anlamak bilmek değil
yaşamak ve uygulamak bir ilim ve paha biçilmez hazinelerden olsa gerek..Bilmiyorum yazınıza
cevap verebildimmi ama okuduğum harika manalar içeren güzel sözleriniz beni bu kavşağa
çıkardı.çok mükemmeldi yürekten kuluyor beğeni ve takdirlerimi yolluyorum.
Selam ve dualarımla ALLAH a emanet olun
okur
fosforu yorgun ayakkabılarıyla öğrenen kızdan öğrenen
tebriklerimle
